Belén Esteban la vuelve a liar petarda

Behin zuen arreta lortuta, azken egunotan euskal politikaren Belen Esteban bihurtu zaigun Carlos Martinez Gorriaranekin natorkizue hirugarren egunez jarraian. Zinez espero dut azken aldia izatea.

Baina oraingoan asuntoa larriagoa da. Tipoak dio esan duena ez duela esan, eta lasai asko geratzen da. Hona hemen:

A! Aitzakia da berak “tuir” deitzen duen horretan, ez duela inondik inora Bilduren izena aipatzen. Baina hara! Unibertsitate irakasle hau baldarra da gero, eta ahaztu egiten du bere blogean idatzita daukana. Sakatu hemen irakurtzek0.

Txapa osoa irakurtzeko gogorik ez baduzue, edo medikuak aholkatu badizue kontuz ibiltzeko sabelarekin, hona hemen esaldi-gakoak:

  • “Con sus 300.000 votos Bildu gobernará a más de 700.000 personas” (hortxe dago 300.000 zenbaki magikoa).
  • “¿no ha demostrado que una parte de la sociedad vasca y navarra está dispuesta a tragar cualquier vileza con tal de estar del lado de los vencedores, de los matones y asesinos, todo lo lejos que puedan de cualquier situación que los convierta en víctimas?” (horra zergatik deitzen dien putaseme Bildu bozkatu dutenei).
  • Argi geratu ez bada, beste bat doakizue: “¿Para qué estropear la fiesta si el heredero político va consiguiendo una tras otra las pretensiones que justificaron 858 asesinatos, miles de heridos y docenas de miles más de perseguidos, desterrados y extorsionados?” (betiko kontua, proiektu politiko bat talde terrorista baten aitzakiapean gutxietsi; abertzale gehienok ere ez dugu ETA gure artean nahi, eta ziur naiz Bildukide gehienak ere berdin antzean dabiltzala).

Beraz, laburbilduz, Gorriaran jauna, putaseme deitu diezu Bildu bozkatu duten 300.000 hautesle, herritar edota euskaldunei.

Eta bukatzeko, Gorriaran jaunari, ETAkide ohi jaunari (LKI-ETA VI), bere garaian hainbeste traba jarri izan balizkiote ordezkaritza politikoan egoteko, non egongo litzateke gaur egun? Damutzea, hausnartzea, eboluzionatzea… guztion eskubideak dira, ez bakarrik Martinez Gorriaran jaunarenak.

“Hijoputismoaz” berriro

Handikeria, harrokeria, hantustea edo urguilua kopetatik gora ateratzen zaigunean, ergelkerian murgiltzen gara eta ez diogu arrazoiari entzun nahi.

Atzo Carlos Martinez Gorriaranek 300.000 euskaldunei “putaseme” deitu ziela idatzi nuen hemen, eta irudia jarri hitzok janzteko. Bada UPyD alderdiaren sortzaile eta EHUko filosofia irakasle den morroiak, barkamena eskatzetik edo burua makurtzetik urrun, bularra puztu eta burua altxatu du, tortikoliaren mugan:

Baina badaude perla gehiago:

  • Lo escandaloso no es q en Elorrio Bildu volviera a asesinar simbólicamente a Miguel Angel Blanco. No, es un tuit mío sobre 300.000 cómplices
  • UPyD-ren kontra kargatzen ari direla diotsonari, honakoa erantzuten dio gure artistak: Mas que cargando, linchando. Es lo suyo. Como nos pase algo a alguno pediremos responsabilidades, tenemos los tuits (tilderik falta bada ez da nire errua)
  • Euskaraz ere honakoak botatzen ditu, soltean hartuta: “Eguerdi on eta on lo egin”, “ezkerrikasko”.

Baina pertsona honen maila ideologiko eta intelektuala hurbilago ezagutu nahi baduzue, bere blogean idatzitako honako sarrera hau gomendatzen dizuet: “La entrada de Bildu, o los hijos de ETA reclaman la herencia”

Bertan, beste gauza batzuen artean, Mtz. Gorriaran jaunak “Basta Ya” plataformaren bozeramaile izan zela gogoratzen digu, baina aldi berean, plataforma haren azken helburua azaltzen digu oso argigarria den esaldiarekin: “Uno ha sido portavoz de Basta Ya y ha dedicado muchos años y energía a la ofensiva intelectual contra el nacionalismo”.

Horra! Hortxe dago azken helburua, euskal abertzaleei (espainiarrei ez) intelektualki eraso egitea, eta ideologia maltzur horrekin akabatzea. Gero ETA ere aipatzen du, baina bigarren lekuan, hortxe geratu baita, agerian eta lehen mailan, mami guztia.

Eskerrak abertzaletasuna intelektualki akabatu nahi dutela, daukaten mailarekin etorkizun distiratsua baitaukagu.

“Hijoputismo” ilustratua

Carlos Martinez Gorriaran jauna UPyD alderdiaren sortzaileetariko bat da, eta gainera, filosofia irakaslea da EHU-UPVn. Antzekotasunak nabariak dira Fernando Savaterrekin.

Gauza da filosofia irakasle honek ez duela ikasi oraindik ideiak inposatzerik ez dagoela. Ematen du horretaz apur bat badakitela hauek guztiek ETA baldin bada ideia horiek inposatu nahi dituena, baina euren gustukoak ez direnen emaitzak eta joerak ikusten hasten direnean, halakoak botatzen dituzte:

“Asturias Euskadi bezalakoa da, baina 300.000 putaseme gutxiagorekin”.

Zenbakiak borobildu dituenez, ez dakigu PPSOE koalizioari botoa eman diotenez ari den, Bilduren hautesleez, edota EAJren hautesleez.  Susmoa daukat Bildukoei buruz ari dela.

Hala ere, 300.000 putaseme? Botoa duten herritarren artean, bostetik putaseme bat suposatzen du horrek, %20. Gizaseme honen familia hurbileko laupabost kideetatik, nor izango ote da putaseme estatistikoa?

Carlos Martinez Gorriaranek putaseme asko heziko zituen EHUren ikasgeletan, eta antza denez, filosofia irakasle honek ez du jakin onak eta eredugarriak diren baloreak haiei transmititzen.

Nik uste, sakonean, Euskadi bi zatitan banatuta dagoela, oinarri oinarrian: gure herria maite dugunon aldean kokatzen garenak, akats eta guzti, eta gure herria mespretxatzen eta gorrotatzen duten euskal herritarrak.

Lehen taldean gaudenok eraikiko dugu hesirik edukiko ez duen Euskal Herri berria. Ziur naiz.

Itunak ala ituak? Eta orain zer?

Hauteskundeak pasatu dira, hauteskundeen ajea pasatu da, eta orain, alderdi politiko guztietako egoitzei kea darie. Hainbeste buru pentsakor ez da ona izango ozono geruzarako, ez horixe.

Bildu indarrez azaldu da panorama politikoan, baina nor da Bildu? EA, Alternatiba eta Ezker Abertzalearen arteko nahaste horretan, zein da baliozko interlokutorea? Dei iezadazue nahi duzuena, baina ikusi al zenituzten Bilduren ospakizuneko irudiak? Bai, mundu guztia “independentzia! Independentzia!” oihukatzen ari zeneko irudi horiek. Ondo erreparatu al zenioten Oskar Matuteri? Antza, lotsa ematen zion horrelako zerbait lau haizeetara botatzeak, eta ez zuen egin.

Saltsa handia dago Bilduren barruan, pil-pil goxo-goxoa, baina pil-pilari azken ukitu eta puntua emateko, ontzia ondo mugitu behar da, behin eta berriro, etengabe. Ikusiko dugu.

Hauteskunde hauetatik, begibistakoa denatik aparte (PSEren porrota), beste ondorio bat atera daiteke: EAJ da itua, EAJ da begi guztien erdigunea. Zer egingo du EAJk? Zer esango du EAJk? Norengana hurbilduko da EAJ? EAJ, EAJ, EAJ…

Bilduk EAJri, etsai numberguan horri, eskua luzatzen dio. Hori bai, ez dakigu nora baina. Itun abertzale handi batez hitz egiten da hortik zehar. Baina zer da herritar soilek nahi dutena? Eguneroko ogia, Aita Santuak ondo zioen bezala. Zilegia da Bildurekin akordioetara iristea, baina jokoan al da orain independentzia edo subiranotasunari dagokion ezer? Orain erakundeak kudeatzea da datorrena eta dagokiena alderdi politikoei.

Zeinek ukatuko du EAJ Bildurekin Estatu edo nazio eraikuntza akordioetara iritsi ezin daitekeenik? Baina, eguneroko gestioan, egiteko moduan, programetan… desberdintasun handiak daude. Horiek limurtzerik balego, agian, akaso… Baina kostatik kostarako distantzia luzea da.

PSEri dagokionez, Patxi Lopez isilik mantendu da orain arte, baina sekulako okurrentziarekin atera zaigu. PSEren emaitzen erruduna krisia da, eta Espainiako politika. Harrikada Zapaterori. Berak Basagoitirekin erakutsi duen anaitasunak ez du zerikusirik izan, antza.

Baina lehendakariak beste bat bota du, potenteagoa agian: nola utziko diogu ba Bilduri agintean egoten? Herria geldiarazi egingo digu-eta! Jodo! Ba ez dakit nik herria orain baino geldiago egon litekeen… Atrebentzia behar da gero.

PPk ur hauetan ederki egiten du igeri, eta beste behin ere, EAJren teilatuan uzten du pilota, lehendakariaren antzera (kurioso), eta patxadaz eseri egingo dira gure kaiotxoak, zer gertatzen den zain.

Aralarrek zer esan gutxi dauka horretan guztian, eta epe ertainera, erabaki bat hartu beharko du: EAJrengana hurbildu ala Ezker Abertzalera jo berriro. Edo hirugarren aukera bati heldu: Nafarroan errotuko den alderdi abertzale gisa funtzionatzen hasi.

Ezker Batua, Hamaika Bat eta UPyD alderdien kasuan ere, antzeko zerbait gertatzen da. Horiek, epe laburragoan gainera, erabaki bat hartu behar izango dute.

Ukaezina da, azkenik, Euskadik inoiz baino kolore abertzaleagoa erakutsi duela. Indar espainiarrak eskas pasatzen dute bozen %30, herena alegia. Zilegi al da oraindik Euskadi bi zati berdinetan banatzea? Abertzaleak astunagoak gara: gehiago zirikatzen dugu eta pisu handiagoa daukagu gizartean.

Baina hori al da bi blokeen artean dagoen benetako diferentzia? Ikusi beharko da zer nolako abstentzioa egon den PSEren baitan, eta hurrengo autonomia hauteskundeetan zertxobait berreskuratzen duten indar konstituzionalistek. Dena dela ere, ziur naiz ez dutela %45 ere hurbiletik ukituko.

Kontuan hartzeko azken faktorea, EAEko hauteskundeak aurreratzean dago. Nola jokatuko du PSEk? Karta bat geratzen zaie jokatzeko, Euskadiko hauteskundeak eta Espainiakoak egun berean izatea alegia. Nola erantzungo luke euskal gizarteak dikotomia horren aurrean?

Ikusten duzuenez, panorama arras interesgarria zabaltzen zaigu. Ez gara batere aspertuko.

Españokrazia

Egia esan, gaur ez da eguna oso ondo hasi. Sortu ez da sortu, Auzitegi Gorenak banderatxoa altxatu eta jokoz kanpo adierazi du. Hori bai, 16 epaileren artean, zazpik ez zuten ilegalizazioaren alde bozkatu, eta lehenengo aldiz, Alderdien Legeari buruz ari garela, ez dago aho batekotasunik.

Xehetasun ñimiño horrek esperantzarako argi-printzatxoa zabaltzen du, errekurtsoa ezartzeko aukera baitago. Hori bai, maiatzaren 22ko hauteskundeetan Ezker Abertzalea ez da Sorturen markapean aurkeztuko. Ni ziur naiz agertuko direnaz, eta agertu behar dute, baina ikusiko dugu nola (Eusko Alkartasunaren magalean?).

Beste alde batetik, Españokraziaren beste adibide bat izan genuen herenegun Madrilgo Kongresuan. Bertan, estatuan koofizialak diren hizkuntzak (euskara barne) kongresuan erabili ahal izateko proposamena eraman zuten CiU, ERC, EAJ, BNG eta NaBai-k.

Lehen aldiz entzun ahal izan genuen Kongresuan euskaraz hitz egiten EAJko Aitor Estebanen eskutik, eta hori izan zen berririk pozgarriena, PPSOE alderdiak atzera bota baitzuen proposamena.

Bilkuraren akta irakur dezakezue honako estekan, 10. orria eta 16. bitartean doa hizkuntzei dagokiena. Dena den, arreta deitu didaten zatiak zuekin konpartitu nahi nituzke, zuzenean:

1. “Continúa su intervención en euskera.-Varios señores (señorarik ez?) diputados pronuncian palabras que no se perciben”. (11. or) -> Zurrumurruak, aulkian mugitu eta zarata atera… tira, Espainiako politikari batzuentzat errespetuaren sinonimo direnak.

2. Jose Bono (PSOE, Kongresuaren presidentea): “[…] no nos molesta oír hablar en euskera […] apelo a su inteligencia y a su sentido común para que no ponga límite a su comprensión porque, siendo muchos los que quizá quieran entender lo que su señoría decida, no lo hemos conseguido y por eso, no por mí, ni por usted, sino por ellos, por los que quieren escuchar al PNV y no le entienden si no habla en la lengua oficial del Estado, es por lo que le pediría que no vuelva a hacerlo, pero tampoco quiero que pueda decirse que aquí, en esta casa, se limita la libertad de nadie. […] Si quieren hablar en idioma distinto del castellano tienen que cambiar la ley, y en caso contrario, sonriendo, amablemente, le digo que será la última vez”. (11-12. or) -> Bono jarrera ona mantentzen saiatzen da. Ulerkor, atsegin… agertu nahi da, baina ez dago irribarrea erakutsiz agertzen zaizun etsaia baino gauza beldurgarriagorik. Zinismoa da Bonorena: utziko zaitut, baina gaur bakarrik, e? Ez pasatu. Bihartik aurrera, akabo! Eta abisatuta zaude.

3. “El señor Tarno Blanco sube hasta la Presidencia… ¡Es intolerable!

El señor PRESIDENTE: Señor Tarno, le llamo al orden. (El señor Tarno Blanco pronuncia palabras que no se perciben al bajar de la Presidencia.) Señor Tarno, le llamo por segunda vez al orden. […]

(El Señor Tarno Blanco pronuncia palabras que no se perciben). Señor Tarno, si le llamase por tercera vez al orden, tendría que abandonar el salón de sesiones. Le ruego que se calme”. (12. or) -> Tarno Blanco Sevillako PPren diputatua da, eta ez dut uste azalpen handirik merezi duenik aktan jasota geratzen den jarrerak.

4. Astarloa Huarte-Mendicoa (PP): “Ustedes están aquí, como yo, por ser representantes del pueblo español, de la totalidad del pueblo español, no de una de sus partes (baina diputatuak ez al daude probintziaka aukeratuta? ein?) ; pueblo que colectivamente tiene una lengua común que es el castellano. […] es una pieza más del proceso de desmontaje del Estado autonómico que algunos de ustedes vienen persiguiendo en los últimos años. Su planteamiento es sencillo: lo mío es solo mío, y lo de todos es mío también o no es de nadie. […] no me voy a referir ahora ni a algunos argumentos ni a algunas impertinencias que, lamentablemente, se han vertido por alguna de sus señorías. (14. or) -> gizakume honen aita Madrilgo batzokian euskara irakasle izan zela esan didate, baina apunte hori aparte utzita, adibidez, Autonomien Estatuaren deuseztapena aipatzen du PPren diputatuak, eta azken hilabeteotan, PPri baino ez dizkiot entzun modelo horren aurkako argudiorik sutsuenak ([Enlace roto.]). Beste guztiari buruz, PPren ohiko jarrera, esan dezagun, atzerakoia.

5. Muñoz González (PSOE): “El artículo 3.3 de la Constitución dispone que la riqueza de las distintas modalidades lingüísticas de España es un patrimonio cultural que será objeto de especial respeto y protección por todas las administraciones” (15.or) -> Aipamen hori nabarmentzen dut bakarrik, azkenean, hori esan eta gero, proposamenaren kontrako botoa azaltzen duelako. Eskizofrenikoa.

Horri guztiari [Enlace roto.] gehitu behar zaizkio, eta azkenean, PPkoekin eseri egin zela eta guzti, bere benetako ideologia agerian utziz beste behin ere.

Azaldutako eta erakutsitako osagai guztiak eltzean sartu eta ondo irabiatu ostean, gaur egun daukagun Españokrazia ateratzen zaigu. Zirkua aipatzen zuen politikariren batek duela gutxi, baina Euskadiren kontrako zirku honek ikusleok asper eginda uzten gaitu.

Noiz hasiko gara aurrera egiten?

Oh.: barkatu, baina haserreak batzuetan… Atzo bai, atzo berri onik ere izan zen, azkenean Erkidego Autonomoko kutxen [Enlace roto.] daukagu. Behintzat…