Kutsatuta nago, “daitort”. Kristoren barregurea ematen dit “ola ke ase” meme inozo, erraz eta sinple horrek, eta hain justu horretan dago bere arrakasta.
Eta “ola ke ase” hori hainbatetan irakurri ondoren Facebooken, Twitterren, Whatsappen eta abarretan, Patxi Lopez etorri zait burura, ezinbestean, asteburuko PSEren kongresuaren harira, 2012ko urriaren 31ko prentsan honako adierazpen hauek atera baitziren bere ahotik:
- “Nuestro viejo partido se está haciendo un partido viejo”
- “Hay partes del discurso político” del PSE que “se están quedando caducas”
Hitz horietatik ondorioztatzen zen, oinarrian, aurpegi aldaketaren bat behar zuela alderdi sozialistak, eta horrez gain, diskurtso berritzailea behar zuela. Ba asteburuko PSEren kongresua igaro egin da, eta nire ustez, ez bata ez bestea, ez funtsezko aurpegi berririk, ezta diskurtso berritzailerik ere. Pertsona berberek jarraitzen dute PSEren zuzendaritzaren buruan, eta jakina, erabakitzeko eskubidea deabrua da, Espainiari lotuta jarraitu behar dugu, handik etorriko omen baitira gure gaitz guztietarako erremedioak.
Esan bai, baina egin… “Ola, Patxi Lopez, ke dise? y luego, ke ase?”.