Category: Euskadi

Munduko Txapelketa Hegoafrikan berriro?

Beharbada ez duzue jakingo, baina gaurtik eta igandera arte munduko txapelketa izango dugu ostera ere Hegoafrikan, Pretoria hirian hain zuzen ere.

Gauza da, honako honetan, euskal ordezkariek ikurrina izango dutela bandera eta ez espainiarra edo frantziarra.

Misterioa alde batera utziz, Munduko Sokatira Txapelketa izango dugu lehian aste honetan.

P1943_11-09-10Batetik, ostiralera arte, kluben arteko munduko txapelketak izango dira, pisu desberdinetan. Euskadiko ordezkaria Goiherri talde erandioztarra izango dugu.

Bestetik, larunbatean, nazioen munduko txapelketa izango da jokoan. Baina gure mutilek ez dute horretan parte hartuko, euskaldunak direlako, eta ez espainiarrak edo frantziarrak. Nazioarteko Sokatira Federazioa (Tug of War International Federation) kontziente da Euskal Herriko arazo politikoaz, baina ez omen dirudi oso ausarta denik azalpenak eman behar dituenean, eta euskaldunek Frantzia edo Espainiaren izenpean tiratu beharko lukete. Adibide gisa, klikatu  hemen mundialean parte hartzen duten herrialdeen zerrenda nola antolatu duten ikusteko. Frantzia eta Espainia batera agertzen zaizkigu! (Northern Spain/Southern France). Kuriosoak behinik behin gauzak benetan nolakoak diren ez azaltzeko egiten diren tranpatxoak.

Hain gureak diren kiroletan ere, gure selekzioak izateko eskubidea ukatu egiten zaigu. Tamalgarria.

Kirol hutsera bueltatuz, ikusiko dugu gauzak zelan doazen. Blog honetatik gure ordezkaritzaren berri ematen saiatuko naiz berriak heldu ahala, ea munduko txapeldun ateratzen zaizkigun.

Momentuz, eta lehenengo dastaketatxo gisa, Hegoafrikako iturriek honakoa kontatzen didate:

Oso gogor entrenatzen ari dira pisaketa egunean (gaur) dagokien pisua emateko, pisua ez gainditzeko, gose handia pasatuz ere bai.

Apur bat harrituta omen daude hotel inguruko giroarekin, segurtasun gabezia zantzuak omen baitauzka: hesi ugari, asko elektrifikatuak; prostituzioa; eskolta autoak entrenatzera ateratzeko…

Azkenik, zur eta lur geratu dira beste herrialde batzuetako delegazioek dauzkaten baliabideekin. Inork imajinatzen al ditu txinatarrak sokatiran? Ba bai, hortxe daude, zazpi entrenatzailerekin eta hainbat itzultzailerekin, gureek daukatenaren bikoitzaren bikoitzarekin alegia.

Ea ba, sokatik tira eginda munduko zein txokora hurbiltzen den zapia. Zorte on mutilok!

Izan gara, bagara eta izango gara

Aipa ditzagun, hasteko, azken egunotako egia eztabaidaezin batzuk:

1. Inoiz baino hori-gorri gehiago ikusi ditugu gure inguruan.
2. Jende asko kalera atera da ez bakarrik kirol garaipen bat ospatzera, baita euren espainiartasuna aldarrikatzera ere.
3. Frogatuta geratu da kirola ez dela kirola bakarrik, Espainiatik askotan entzuten den “ez nahastu kirola politikarekin” konatua lokatzean utziz.

AUSTRIA FÚTBOL EUROCOPA'08Beste alde batetik egia horien maila berean koka ditzakegun beste baieztapen batzuk dauzkagu:
1. Aldarrikapen hori-gorri horiek egin dituztenak ez dira gehiengoa izan, ezta hurrik ere.
2. Estatuko komunikabideek euren tesiak berrindartzeko erabili dute Euskadin kalera atera den gutxiengo hori. Euskadi ere gorriarekin dago, hau da, Espainiarekin.
3. Bagenekien Euskadin bizi direnen zati handi batek Espainian kokatzen duela bere bihotza, hauteskundez hauteskunde islatzen da hori. Zer berri ekarri digu Mundialak errealitate politikoari begira? Bat ez.

Eta egia horiek azalarazita, gogoetarako gaiak, galderak, esaldiak… baino ez zaizkigu geratzen:
1. Zer dugu nahiago? Nork bere sentimenduak plazaratzeko askatasuna sentitzen duen herria ala beldurra arnasten duena?
2. Nola eraikitzen da gizabanakoaren identitatea? Ez al da unean-uneko garaipenetik harago doan zerbait?
3. Erakargarritasunik galdu al dute Euskadirekin soilik lotzen gaituzten ikurrek? Ikurrina, euskara…
4. Euskadik ez al du bere garaipenak “saltzeko” ahalmenik? Nola berrindartu?

Bukatzeko baina, azken egunotan bueltaka izan dudana. Berrogei urteko diktadurak “xarma” kendu zion Espainia gogora zekarren orori. Horrenbeste urtetan bizitzen ari garen terrorismoak edo terrorismoaren mehatxuak ez al du gauza bera egin Euskadi gogora dakarren ororekin belaunaldi berrientzat?

Indarkeriak eta terrorismoak gure herriari egiten dioten kaltea eta egin diezaioketen kaltea ez da bakarrik begiekin ikusten dugunarekin neurtzen.

Dena dela, ez dezagun itxaropenik gal: izan gara, bagara eta izango gara, ez izan zalantzarik.

Zinema katalanez. Zinema euskaraz?

Kataluniako legebiltzarrak, atzo bertan, lurraldeko zinemetan proiektatzen diren filmen %50ek behintzat katalanera itzulita egon behar dutela onartu zuen [Enlace roto.].

5137583117 aldeko boto eta 17 kontra. Posible litzateke halako emaitzarik Euskal Autonomia Erkidegoko Legebiltzarrean? Zer esanik ez Nafarroakoan.

Lehenik eta behin, egia da Kataluniako errealitate soziolinguistikoa eta Euskal Herrikoa ez direla bateragarriak. Baina egia hori onartuta, zein oztopo eduki beharko genuke euskararen presentzia gure eguneroko bizitzan pixkanaka areagotzeko?

Orain arte, oso film gutxi ikusi ahal izan dugu euskaraz gure zinemetan, gehienak euskaraz eginda zeudelako; gainerakoak, umeentzako marrazki bizidunak zirelako.

Lehendakari berriaren hitzik gustukoena hona ekarrita, ez dut uste egoera hori oso “normala” denik. Helduok ere gustuko dugu zinema, eta noizean behin, gure artean bertsio originalak ikustea ohikoa ez denez, bakar batzuk behintzat gure hizkuntzan, ofiziala den hizkuntzan, gozatzea eskertuko genuke.

Aurreko gobernuarekin, zinema aretoek laguntzak jasotzen zituzten euskarazko filmak jartzeagatik. Gaur egun, Lopezkraziarekin, aro berri freskoekin, ezta hori ere.

Espazio asko ditu oraindik euskarak irabazteko, baina administrazioak horren alde egiten ez badu, jai daukagu. Euskarak bide bakarra dauka bizirauteko eta, berriz ere, hizkuntza “normala” izateko: aro berrietara egokitu eta aisialdian txertatu, gure egunerokotasunean, konplexu barik, etenik gabe, aurrera beti.

Katalunia eredu daukagu hizkuntzari dagozkion esparru askotan, alderdi politikoen batasunetik hasita. PSC eta PSE zergatik dira hain desberdin?

Patxi Lopezi eta bere gobernukide zein laguntxoei: gogoratu Natxo de Felipek (euskaldun-berria bera) hain gozo kantatzen zuen bertsoa, “euskara dela euskaldun egiten gaituena”.

Zenbat eta gorago, uzkia orduan eta ageriago

Eusko Alkartasunak eta betiko Ezker Abertzaleak [Enlace roto.] asteburuan Bilbon islatu den bezala, Euskalduna Jauregian izan den ekitaldian.

Bertan, bide politikoak bakarrik erabiliko dituztela berretsi dute bi alderdiek. Hori bai, ETAri ez diote aipamen zuzenik egin, eta EAk horri men egin dio.

Egia esan, xehetasun “txiki” hori alde batera utzirik, bide politikoak berrestea eta edonolako indarkeria gaitzesten dutela gogora ekartzea beti da poztekoa. Baina zalantza txikia geratuko zaigu, eta espero betiko geratzea: ETAk zerbait egingo balu, zein erreakzio ikusiko genuke? Gogor agertuko lirateke kontra?

efe_20100620_152732_pa4466ea_1Ez nuke beste faktore bat baztertu nahi. Nondik eratortzen da fusio hau? Anaitasun politikoa bakarrik al dago tartean ala biziraute soilak bultzatu ditu honetara?

EAren osasun politikoa oso kolokan geratu zen azken bi hauteskundeen ostean, gizarteak ez baitzien espero zuten bultzada eman. Ezker Abertzalea, bere aldetik, “justiziarekin” hainbatetan topo egin ostean, ezin du astirik galdu, Aralarren itzala baitauka gainean.

Ez da gaizki pentsatzearren, benetan Euskal Estatua bakarrik xede duen mugimendua bada, ongi etorria bedi. Baina alderdikeria hor nonbait badabil ezkutuan, euskal politika gehiago nahasi eta aldrebes dezakeen ekimenaren aurrean egon gaitezke.

Azkenik, Nafarroan gertatzen ari denarekin ere, zer daukagu? Nafarroa Bai koalizioak une latzak bizi ditu, hain zuzen ere EA eta Aralarren arteko barne lehia dela-eta. Ez dirudi oso erraza denik Ezker Abertzalea nolabait koalizio horretan sartzea, eta EAk zelan uztartuko ditu Nafarroako abertzaleengan ilusioa sortu zuen koalizioaren osasuna eta Ezker Abertzalearekin dauzkan hartu eman hurbil berriak?

Euskal Elkarte Autonomoan alderdi abertzaleen atomizazioa larria bada, Nafarroan NaBai-k ematen zuen indarra arriskuan jartzeak, ez du ematen oso aukera azkarra denik.

Ezker Abertzaleak bizirik eta indartsu jarraitu nahi du, eta EAk gora egin nahi du, baina badakigu, zenbat eta gorago…

Blanca Urgellek euskarazko “Windows 7” aurkezten digu

Baita Live ere!!! Bibak eta txaloak Microsoftentzat!

Hori bai, Eusko Jaurlaritzaren Kultura Sailburuordetzak horren aurkezpen-ekitaldia antolatzeak… ez dakit nik, baina delitu pixka bat ere badauka, ezta? Nola edo hala, ekitaldirako gonbidapena erori zait esku artean, eta harrituta geratu naiz.

izengabea

Zergatik egin behar ote dio euskal administrazioak publizitatea enpresa pribatu bati? Zeini eta Microsofti gainera!! Ez al gaude krisi garaian? Zenbat balio du halako ekitaldi batek? Microsoftek badauka nahikoa indar irudi-kanpainak bere kaxa ordaintzeko, ez?

Gaur egun software librea gero eta erabiliagoa den garaian, erabiltzaileek gero eta gehiago aldarrikatzen dutenean software mota parte hartzaile hori, Eusko Jaurlaritzak Microsoften bondadeak sartu nahi dizkigu begietatik.

Are gehiago, PSE gobernura iritsi zen software librea eta kultura librea aldarrikatzen zituen bitartean. Kamutsak haiek edo kamutsak gu, baina beste ziri bat sartu digute sozialistek; ai, ai, ai. Dena den, ez da lehen aldia software librea tartean, jende askok desengainua hartzen duena Lopez eta bere brigadekin.

Ez da lehen aldia, baina ez da azkena izango, horretaz ziur nago. Ezin uka genezake sozialistak urrats sendoak ematen ari direla.  Amildegi politikorantz, bai, baina sendoak.

Metroz metro, herritarrak ahaztu

PSEren Gobernuak “lanean” dirau, gogor eta tinko.

Badirudi Patxi Lopezek baduela Urdaibarako proiektu [Enlace roto.], hori bai, ez du detailerik eman. Tira, badakigu gauza onek itxaron egin behar dutela, eta sorpresa moduan baldin badatoz, asko poztuko gara herritarrok, inprobisazioa izugarri maite baitugu.

Dena dela, badaude iruzkintzeko beste gai batzuk, hala nola Metro Bilbaoren inguruan gertatzen ari den guztia.

Alde batetik, serio hartu omen du (des)Gobernuak [Enlace roto.] eramateko proposamena. Gogoratzen dut ez horrenbeste Bizkaibusek ibilbide hori betetzen zuteneko garaia. Baina, antza, Kantabriako mandatariek ez zuten oso gustuko euskal “inbasio” hura, eta kendu behar izan ziren autobus haiek.

Agian tontotzen hasia nago, metroa haraino eramatea ez al da antzeko zer edo zer? Kantabriako Gobernuak oniritzia eman dio Gobierno Vascoari? “Buen rollito”.

Ondo da, ondo da, bizkaitar pila bizi da Castron, egia da. Baina, ezer esatearren, Mungian bizi direnak ere, nik dakidala, bizkaitarrak dira, eta oraindik ez dute metroa euren herriraino eramateko proiekturik ikusi.

Baina Patxi Lopezen taldetxoarentzat, bizkaitar guztiok ez ditugu eskubide berberak. Santurtziko Mamariga auzokoek, euren patrikatik ordaindu behar izango dute Santurtziko geltokitik [Enlace roto.]. Portugaleten, Sestaon eta Basaurin ez da hori gertatzen.

Gogora dezagun Santurtzin EAJ dagoela agintean. Gainerako hiru herri horietan, aldiz, PSEk agintzen du. Loturarik egongo al da?

Gaizki ez pentsatzea ezinezkoa suertatzen zait.