Ares jainkoaren gudarostea

Greziarren mitologian, Ares jainkoa gerraren jainkoa zen, erromatarrentzat Marte zena.

Euskadin, antzinako zibilizazio haren jainkoa hezurmamitu egin zaigu, eta Barne sailburu kargua dauka. Izena, behintzat, ez du aldatu Ares jaunak.

Bere gudarostea prestatzen ari da, Espainiaren defentsan, hori baita xede bakarra, eta horretarako bakarrik zuzendu nahi baitu Ertzaintza.

Euskadirentzako eta euskal herritarrontzako izpirituarekin jaio zen polizia integrala barrutik husten ari zaigu, kreditua kentzen, arazo berriak bilatzen eta sortzen…

Azken [Enlace roto.] Ertzainetxeak arakatzeko agindua ematea izan da, ea guztietan Espainiako bandera eta Zeus Patxi Lopezen argazkia jarrita eta ondo jarrita daukaten egiaztatzeko.

Baina ez da horretan bakarrik geratu. Epe laburrera, Ertzaintzan zerbitzu eman ahal izateko, ez da derrigorrezkoa izango EAEn bizilekua izatea. Erabaki hori ulertzen da agente asko, euren segurtasunagatik, EAEren mugetatik kanpora bizitzera joatea erabakitzen dutelako. Baina badauka arazo bat, eta Ertzaintzaren nortasunarekin buka dezakeen erabakia dela, hots, herritik jaio eta herriarentzat lan egiten duen erakundea izatea.

Baliteke hemendik aurrera Estatuko Segurtasun Zerbitzuetarako prestatzen ari direnek Ertzaintzan sartzea aintzat hartu ahal izatea? Izan liteke Euskadin lan egitea, non eta herrizaingoan, Euskadi ezagutu gabe edo hamaika aurreiritzi edukita?

Horri guztiari euskararen ezagutza ia-ia ornamentua dela gehituta, esan genezake Ares Espainiaren defentsarako gudaroste txikiarentzako bidea irekitzen ari dela Elkarte Autonomoan.

Argazkiak kentzea, [Enlace roto.] buruz gezurretan aritu izana, sindikatuek bere dimisioa eskatu izana… elur bola gero eta handiagoa egiten ari diren detaile txikiak dira.

Aresen mitoak dio hegazti sakratuak omen zituela lagun jainkoak, eta horien artean, bere gustukoenak putre andanak ziren. Zein hegazti ote dabilzkio inguruan hegan azken aldi honetan?

Agirre lehendakaria: mende erdia

Jose Antonio Agirre Lekube lehendakaria  Parisen zendu zen duela 50 urte, martxoaren 22an. Mende erdia gaur, euskal abertzaletasunaren estandartea, XX. mendeko euskaldunik inportanteenetakoa, karisma handiko politikaria.

Ez dira inoiz nahikoak izango bere garrantzia goraipatzeko egin daitezkeen omenaldiak, ekintzak, oroitzapenak, e.a. Hain da handia bere ekarpena…

Horregatik hain zuzen ere, bere garrantzia hori freskatzeko, horren handia egin zuten gauza txiki batzuen errepasoak pena merezi duela uste izan dut. Gauzarik txikienek igotzen baitituzte aldareetara pertsona baten nortasuna eta izaera.

Ezinezkoa izango litzateke honakoa bezalako idatzi baten guztiak biltzea, baina hona hemen lagin bat:

  • 1931n Gorteetarako diputatu hautatu zuten, bai Bizkaitik (EAJ) baita Nafarroatik ere (foruzale eta katolikoen biltzea)
  • Lau hilabete eta erdi eman zuen Berlinen identitate faltsuarekin, GESTAPOri ez baitzitzaiokeen bururatuko Alemanian bertan bilatzea. Betaurrekoak jantzi zituen bere identitatea nolabait estaltzeko eta naziei ihes egiteko.
  • XX. mendeko bigarren hamarkadan Athleticen aurrelari izan zen, baita pilotaria, igerilaria eta arraunlaria ere.
  • Bilbon sortu zen lehen ikastolako ikasle izan zen.
  • Biolina jotzen zuen.
  • Familiako negozioaren ardura hartu zuen. “Chocolates Aguirre” enpresa apaletik  “Chocolates bilbaínos” sortu zuen beste batzuekin fusionatuz. Athleticeko taldekideek “el del chocolate” deitzen zioten.
  • 1941ean, Estatu Batuetan erbesteratuta, Espainiako Historia Garaikideko irakasle izan zen Columbiako Unibertsitatean (Nueva York).
  • Indalecio Prieto sozialistaren lagun ona izan zen: 1960an, hil baino hilabete batzuk lehenago, berarekin joan zen Mexikora. Latinoamerikan erbesteratuta zeuden Espainiako errepublikanoak gonbidatu zituzten hitzaldia ematera. Diskurtso hunkigarria eman omen zuen, bildu zirenek Errepublikako presidente erbestean izendatu nahi baitzuten. Prietok galdetu egin zien ea zenbat aldiz aipatu zuen Agirrek “Espainia” hitza; ez zuen behin ere aipatu, baina hala ere txundituta utzi zituen.
  • Agirreren Gobernua izan zen Espainiako Errepublikatik demokraziara arte iraun zuen erakunde bakarra. Katalanek eta errepublikanoek ez zuten hori lortu.
  • Bere hiletan pertsonaia ospetsu asko bildu ziren, Robert Schumann tartean.

Hortxe daude Agirre lehendakariaren bizitzaren zertzelada batzuk. Omenaldi txiki hau eta egin dakiokeen edozein, gutxi izango dira.

Pandoraren kaxa barruan

Egun tristea da gaur, odolaren ilunak itzala paratu du gure herriaren gainean beste behin ere.  Zama astuna daramagu soinean, urte eta urteetako gatazka armatua, zulo beltz baten.

Mina, negarra, amorrua… hurbil hurbiletik ezagunak zaizkigun sentimenduak dira. Herri baten izenean hiltzen duenak herritar guztioi  ezartzen digu bizkar gainean eraman beharreko lotsa alde batetik, eta mespretxua bestetik. Lotsa nahiz eta erantzukizunik ez izan, eta mespretxua zure izena ere erailtzeko erabili dutelako.

Sorgin gurpila den gatazka eta erokeria honen itzalpean, noiz ikusiko ditugu egunsentiaren lehen argi errainuak? Noiz izango gara benetan aske? Noiz bota ahal izango ditugu behingoz lasaitasun hasperenak?

[Enlace roto.] edo ETAkide batek. Odola.

EFE agentziak Facebooketik ateratako euskal gazte baten argazkia zabaldu du, eta ez zen atxilotutako ETAkidearena. Arduragabekeria.

Jon Anzaren heriotzari buruzko ikerketek bere horretan diraute bien bitartean. Opakutasuna.

Herria gaixo daukagu, gizartea nazka eginda eta itxaropena… Pandoraren kaxa barruan, noiz aterako zain.

Basagoitiren nagusitasun morala

Gaur egun politikoki zuzena zer den eta benetan pentsatzen denaren arteko mugak ez daude hain garbi. Politikan, edozein arlotan baino gehiago agian, esaten dena tentu handiz zaindu beharra dago.

Baina antza, politikan aritzeko modu berriak jarri dira modan. Irribarretsu eta hizkuntza hurbila erabiliz, gaztelaniaz “buenrollismo” izena har dezakeena, edozer gauza esateko lizentzia erosita daukagula dirudi.

Ezinezkoa da pertsona bakoitzaren buru barruan nabigatzea eta benetan zer pentsatzen duen asmatzea, baina argi dago ezin dugula beti lasaitasun osoz esan pentsatzen duguna.

Antonio Basagoitiren ahozko beherakoa larria da oso. Bere azken adierazpenak ezkutuan pasatu dira gaurko prentsako [Enlace roto.] bateko azken paragrafoetatik, baina nire alarma guztiak biztu egin dira: “EAJ beti jarri da terrorismoaren kontra eraginkorra izan den ororen aurka”. To! Hori da gibel-handia izatea!

Esan duena benetan pentsatu egiten badu, salaketa garbia da, terrorismoarekiko elkar-hartzea, sustapena. Bihoa epaitegietara. Baina epaitegietara salaketa jartzera joango ez balitz, eta barkamenik eskatuko ez balu, ondo baino hobeto dakit nork jarri beharko lukeen salaketa, EAJk hain zuzen ere, irain garbia baita. Eta iraina da ez bakarrik alderdi politiko horrentzat, iraina luzagarria da abertzale asko eta askorentzat, terrorismoaren kontrako jarrera garbia daukagun eta erakutsi dugun abertzaleontzat.

Ez da onargarria. Nik ez dut horrelako politikaririk nahi, horrek ez baitu elkar ulertzerako jarrerarik erakusten, horrek erakusten duena da harropuzkeria eta garbizalekeria morala, edonor eta edozeren gainetik nola edo hala gailendu nahia, edo gainetik sentitzea.

Basagoiti jauna, ¡váyase!

Kontuz! Herria PAUSEn dago

Benetan diotsuet, zinez, oso zaila da egun bateko atsedena hartzea eta blogean ezer ez idaztea. Gaiak pilatu egiten dira mahai gainean, posta elektronikoan, sare sozialetan…

Hala ere, Blanca Urgellentzat, EAEko Kultura sailburua, ez dago ezer. Tira, bai, zerbait badago, bat eta bakarra, txiste txarra egiteko baimena eskatu barik, urgellte edo larria den gaia, letra larriz: indarkeria, ETA.

Ez dut zertan nire kontzientzia zuritu inoren aurrean, baina argi gera dadila irakurtzen jarraitu aurretik: ETA sobera dago herri honetan eta edonon. Nik ez dut su-etenik nahi, nik armak sumendi batera bota ditzatela aholkatzen diet, eta diru beltza Gobernuz Kanpoko Erakunde bati ematea.

Argibidea eman ostean, zer uste du Kultura sailburuak? Herritarrok aldaketaren anestesiarekin lokartuta gaudela? Picassoren Guernica Euskadira ekartzearekin adarra jo digu Urgellek. Eskaera hori gutxietsi du sailburuak oso argudio xelebrearekin: [Enlace roto.], eta nola ez, garrantzitsuagoa den hori ETArekin amaitzea da.

Ez diot arrazoia ukatuko sailburuari, egia da, ETA gure bizitzetatik ateratzea Guernica Euskadira ekartzea baino garrantzitsuagoa da, erabat, ados. ETA ZER? Zer demontre esan nahi digu horrekin? Ezin dela ezer ere egin ETAren zama bizkar gainean daukagun bitartean?

Krisiaren kontrako neurri doiagoak eta eraginkorragoak eskatzen ditugula? Ez, gai garrantzitsuagoak dauzkagu mahai gainean.

Jantokietako begiraleek hamaika greba antolatzen dituztela? Hori ez da garrantzitsuena.

Urdaibaiko zonaldea berpiztu beharra dagoela? Tira, laaaaaaasai, oraindik ez dugu ETArekin amaitu, eta bertoko biztanleek itsasoko arrainak jan ditzakete, ezta?

Euskal Telebista Publikoaren gainbeherarako balaztarik ez daukagula? Bai, beno, beste telebista kate batzuk daude… eta Espainiako informatiboak dauzkagu,  salbu gaude.

Patxi Lopezek ez diela erantzun onargarririk ematen herritarrek planteatzen dizkioten galderei? Barkatzekoa da, zelan ez, burua bakegintza prozesuan murgilduta dauka (ea itotzen ez zaigun, kontuz).

Azken baten, herria PAUSE egoeran daukagu. Ez aurrera, ez atzera, inportanteenak eta bakarrak betetzen ditu agendak, eta herri honek, bien bitartean, ez du ezertarako eskubiderik.

Hau miseria!

Martxoaren 8a, hotzarekin datorren eguna

Hotz jaiki gara. Ziklogenesiaren osteko barealdia izotz eta elur moduan etorri zaigu Euskadiko bazter guztietara.

Martxoaren 8a da gaur, Emakumearen Nazioarteko Eguna, eta fede onez,  euskal alderdi politikoetako gazteek egun honi ongi etorria nola eman dioten  aztertu nahi izan dut, eurak omen baitira etorkizuna.

Ba, antza denez, hotzak sorgortuta edo, hoztasunez hartu dute gaurkoa orokorrean. Eguerdia nahiko pasatxo denean, gazteen web orrietan ez da ezer ageri, aipatu beharreko hiru salbuespen kenduta: Euzko Gaztedi, EAJren gazteak, Iratzarri (Aralar) eta JSE-Egaz, PSEren gazteak.

Iratzarriren adierazpena

Ez Gazte Abertzaleak (EA), ez Nuevas Generaciones (PP), ezta EB Gazteak ere.

Emakumeen borroka zoritxarrez oraindik amaitu ez den 2010 urte honetan, hiru gazte erakundek bakarrik hartu dute emakumea aintzat. Gaur egun emakumea izateari, gazte izatea gehitzen badiogu, ematen du beste erakundeek izan beharko luketela zer esanik data honetan, ezta?

Beste gauza bat da euskararen presentzia, eta JSEk  ez du aintzat hartzen euskaldunon hizkuntza. Hori ere penagarria, gaur egun gazte gehienak euskaldunak dira-eta. Gazteongana hurbiltzeko modu polita.

Eta euskarari heldu diogula, JSEk erreferente daukan Patxi Lopezek  gaurkoa aukeratu du Twitter bidez internauten galderei erantzuteko, Irekia atariaren bidez. Bada lehendakari jaunari euskaraz egindako galdera baten aurrean, galdera itzuli egin zaio eta erantzuna gaztelaniaz eman. Kasu horretan, ez du merezi zer esan duen horri ezta jaramonik egiteak ere, errespetu falta galantagatik hain zuzen ere.

Baina martxoaren 8a da gaur, eta ez da emakumeei besarkadarik, zorionik edo halakorik emateko unea bakarrik, ez, gaurkoa gizonezkoon konpromisoa berretsi eta sendotzeko eguna da, eta asko eta asko horretan gabiltza.

Hotzak berotasunari atea zabalduko diolako.