Patxi Lopez, bidean lagunak galtzen

Patxi Lopez EAJrekin minduta/pikatuta dagoela azal-azalekoa da, baina gaitz hori euskal gizarteak ordaintzen duela ere bai, Jaurlaritzako aurrekontuekin gertatu dena adibide.

Atzo bertan, Eusko Legebiltzarrean, beste adibide bat eman zigun Lopezek. Urkullu lehendakariak [Enlace roto.] eskaini zien oposizioko alderdiei, akordio zabal eta historikoa, krisiari guztion artean aurre egiteko. Lopezek, ordea, beste behin ere, paktu horri uko egin zion, baina harrigarriena berak eman zuen arrazoia izan zen, murrizketak egiten dituen PP batekin ez dela hitzarmenetan sartuko alegia. DEJA VÚ! PPri esker Jaurlaritzara heldu zen politikariak esan zuen hori, PPren laguntzarekin gobernatu zuen berberak. Eta ez ahaztu PPrekin gobernatu zuela, hain zuzen ere, kanpainan sendo eta ozen adierazi eta gero ez zuela PPrekin ezertxo ere hitzartuko.

Dena den, Patxi Lopezen sinesgarritasuna ez da bere arazo bakarra. Orain, lagunak oldartu zaizkio eta hasi dira ikusten umekeria zantzuak lehendakari ohiaren politika jardunean.

Alde batetik, Basagoiti dugu. Duela gutxi arte Lopezen lagun hurbil-hurbila zenak bere blogean ohartarazi dio Lopezi “inoiz ez” esatea ez zaiola komeni. Eta galdera batzuk ere egiten dizkio, oso aproposak, egia esan: “¿Dónde ha estado Patxi Lopez durante los últimos cuatro años si no en un pacto de estabilidad acordado con el PP? ¿Qué apoyos políticos le han permitido a usted ser Lehendakari, señor López? ¿Cómo se pueden decir tales barbaridades en esa tribuna parlamentaria y además pretender que le crean? Conteste a estas preguntas ¿Qué apoyos políticos han sostenido al Gobierno socialista que usted presidía durante la última legislatura?“.

Baina lagun garrantzitsuagoak gal ditzake bidean Lopezek, hala nola, bere alderdiaren alde egon daitekeen prentsa bera. El País egunkariaz ari naiz. Euskadiko erredakzioko arduraduna den Juan M. Gastacak, atzo, “Patxi López tensa demasiado la cuerda” izeneko artikulua idatzi zuen, eta bertan, leporatu egiten dio PSEren liderrari azken boladan izaten ari den jarrera Eusko Jaurlaritzarekiko, eta orokorrean, euskal gizartearekiko. Gainera, nabaritzen da aurpegiratu egiten diola burua Madrilen duela gehiago eta ez horrenbeste euskal politikan. Hona artikuluan irakur daitekeenaren zatitxo bat: “Pero ahora, cuando todos los sectores sociales en Euskadi claman por la necesidad de llegar a acuerdos, posiblemente se le haya ido la mano sobre todo porque abre una vía antagónica al posicionamiento de su todavía secretario general Rubalcaba. Lógicamente, López no podría evitar que este veto a los populares sea interpretado dentro y fuera del País Vasco en clave de una ubicación táctica en la carrera por las primarias del PSOE, de las que sigue huyendo en público”.

Bidean lagunak direnak ere galtzen baditu Lopez jaunak, sinesgarritasuna zeharo galdu ondoren, zer geratzen zaio PSEren liderrari? Eta beste galdera garrantzitsuago bat: noiz arte eutsiko dio PSEk egoera honi?

Hortik zeharko altxorrak

Denbora luzea neraman ezer idatzi barik. Irakur fidelik baldin badaukat, barkamenak aldez aurretik.

Baina askotan zaila da denbora ateratzea, ardurez beteriko aldiak datozkigu, eta gainera, ez dugu motibatzen gaituen gairik aurkitzen aparteko saiakerarik egiteko bitakora honetan.

Dena dela,  argazki honek merezi zuen, bitxiak baitira hortik zehar aurki ditzakegun gauzak.

Hemendik aurrera, behintzat, asteroko idazkitxora bueltatzea espero dut.

Aurrena praktika, gero predika

Bilduk eta PSEk eskatu diote Bizkaiko Foru Aldundiari zerbitzu guztiak euskaraz emateko, [Enlace roto.] irakur dezakezuenez.  Eta bikain iruditzen zait, ongi etorriak euskararen egoera hobetzeko har daitezkeen neurri guztiak.

Ez dut egoera sakon-sakon ezagutzen, baina ez daukat Aldundia administrazio erdalduna den sentsaziorik. Seguru asko ele bietan emango dira ia zerbitzu guztiak, eta bakarren baten, gabeziaren bat aurki genezake, tekla egokiak sakatuta konpon litekeena. Hortaz, gabezia horiei buelta emateko neurriak jartzen badira, hobe.

Hori bai, garbi daukadana da PSE alderdi erdaldun peto-petoa dela, salbuespenak salbuespen. Hemendik Limarainoko aurpegi puska behar da, PSEk euskararen alde ezer gutxi egin duenean, asko jota kontrako gauza handirik ez, orain eskaera honekin ateratzeko. Eta berriro diot, bikain iruditzen zait eskatzea, baina eskatzeko ere nolabaiteko sinesgarritasuna beharko da, ez? Minimo bat.

Orain arte, ez dut ezagutu euskararen defentsa eta erabilera sutsuagatik nabarmendu den agintari sozialistarik, eta jarrera hori, gobernatu/tzen dituzten administrazioetarako luzagarria da. Oraindik gogoratzen dut “Euskara eta libertadea” izeneko hura…

Aurrena praktika, gero predika.

Bilduk ez du murrizketarik egiten?

Gipuzkoako Gizarte Politika Sailak 5.200.000 euroko murrizketa izan du aurten, PSEk eta Bilduk onartutako “ezkerreko” aurrekontuetan.

  • Diru-sarrerak bermatzeko laguntzak murrizten dira, gizarte-bazterketa arriskua duten kolektiboentzat direnak.
  • Gipuzkoan gero eta hirugarren adineko pertsona gehiago egon arren, Aldundiak ez du ekimenik edo aldaketarik planteatzen, eta gero eta plaza gehiago behar dira egoitzetan.
  • Ez da inbertsiorik aurreikusten eta ez dago partidarik Irun, Elgoibar eta Usurbilko egoitzak eraikitzeko.
  • Indarkeria matxista pairatzen duten emakumeei eta bere familiei laguntzeko partidak ere jaitsi dira.
  • Zailtasunak dituzten pertsonak laneratzeko politiketarako partidek 2.000.000 euroko murrizketa izan dute.
  • Gizarte zerbitzuen arloan lan egiten duten entitate eta kolektiboekin hitzarmenak sinatzeko partiden zenbatekoa murriztu da.

Bizi dugun egoera ekonomikoa dela-eta, administrazio guztiak ari dira aparteko ahalegina egiten, ez daukat zalantzarik, baina Bilduk ez duela murriztuko dio behin eta berriro, eta Jaurlaritzan, ez duela murrizketarik dakarren aurrekonturik onartuko. Ba hara non! Gipuzkoan, PSErekin batera onartutako “ezkerreko” aurrekontu “progresista” hauetan murrizketak daude. Eta kontua da murrizketak datozela gizarte zerbitzuen arloan, gizarte politiketan, noiz eta orain, beste administrazio batzuetan eurena beraiena den mamu hau aipatzen duten bitartean.

EH-Bildu: nola erabili euskara eta umeak kontzientziak astintzeko

EH-Bilduk arazo bat dauka. Tira, ez dakit EH-Bildu esan edo EH-Bildun Ezker Abertzalearekin sartu diren gainerako alderdiek daukaten araz0a. Adibide garbia Eusko Alkartasuna da, noraezean dabiltza, laupabost kargu salbatu nahian.

Bestela, nola uler daiteke, adibidez, 2009an zuzenketa batzuk sinatzea eta onartzea Legebiltzarrean, eta 2013an, hitzez-hitz errepikatzen diren zuzenketa berberen kontra aritzea? 2009an, Haurreskolen Partzuergoan beste hizkuntza batzuk sartzeari buruzko zuzenketaren alde sinatu zuen Eusko Alkartasunak Legebiltzarrean. 2013an, aldiz, EH-Bildu ez da bakarrik aurka agertu, ez, horrez gain, manipulazioa erabili izan dute esateko EAJk gaztelania sartzen zuela haurreskoletan euskararen kalterako. Zirku horretan, hainbat komunikabidek, badakizue zeintzuk, txaloka aritu dira. Baina eskuztatze borobila izan da, Leixuri Arrizabalaga eta Jone Berriozabal legebiltzarkide jeltzaleek [Enlace roto.] batean azaltzen duten bezalaxe. EAJk ez du bere iritzia aldatu 2009tik hona, eta garai hartan, Jesus Maria Larrazabal Antiak, EAko legebiltzarkidea, sutsuki defendatzen zuena Legebiltzarrean, gaur egun EH-Bilduk sutsuki mespretxatzen duen testu bera da. Hortik egongo dira interbentzioetako aktak eta bideoak, bilatu nahi duenarentzat. Nik hau aurkitu dut:

http://www.youtube.com/watch?v=ATfJzGppW8s&feature=youtu.be

PSEk ere antzeko zerbait egin du, ez pentsa. Horretan berdin dabiltza sozialistak eta bildutarrak. PSEk zuzenketa hori berori sinatu egin zuen 2009an, eta 2013an, EH-Bilduk polemizatu egin duenez, ez du sinatu.

Ez dut ezer asmatzen, hementxe dauzkazue urte hartako eta aurtengo Legebiltzarreko dokumentuen kopiak, berdin berdinak, parez pare jarrita, izenpeak eta datak bakarrik aldatzen dira:

EAJko legebiltzarkideek aipatutako arituluan esaten duten bezala, gainera, EH-Bilduko ordezkariek hobe lukete guztiaren kontra agertzea baino, ez zerbaiten alde agertzea, proposamen zehatzak egitea baizik; eraikitzen laguntzea alegia, edo behintzat, argi utz dezatela zeren alde dauden, jakin badakigulako, arau orokor gisa, EAJk aurkezten duen guztiaren kontra egotea dela euren politika. Eta bazterrak nahastea, noski.

Patxi López, ola ke dise?

Kutsatuta nago, “daitort”. Kristoren barregurea ematen dit “ola ke ase” meme inozo, erraz eta sinple horrek, eta hain justu horretan dago bere arrakasta.

Eta “ola ke ase” hori hainbatetan irakurri ondoren Facebooken, Twitterren, Whatsappen eta abarretan, Patxi Lopez etorri zait burura, ezinbestean, asteburuko PSEren kongresuaren harira, 2012ko urriaren 31ko prentsan honako adierazpen hauek atera baitziren bere ahotik:

 

  • “Nuestro viejo partido se está haciendo un partido viejo”
  • “Hay partes del discurso político” del PSE que “se están quedando caducas”

Hitz horietatik ondorioztatzen zen, oinarrian, aurpegi aldaketaren bat behar zuela alderdi sozialistak, eta horrez gain, diskurtso berritzailea behar zuela. Ba asteburuko PSEren kongresua igaro egin da, eta nire ustez, ez bata ez bestea, ez funtsezko aurpegi berririk, ezta diskurtso berritzailerik ere. Pertsona berberek jarraitzen dute PSEren zuzendaritzaren buruan, eta jakina, erabakitzeko eskubidea deabrua da, Espainiari lotuta jarraitu behar dugu, handik etorriko omen baitira gure gaitz guztietarako erremedioak.

Esan bai, baina egin… “Ola, Patxi Lopez, ke dise? y luego, ke ase?”.