EAJ – Page 2 – Hitzak eta Hotsak

Abertzaleak herriaren etsai

Gaur 20 urte bete dira ETAk Joseba Goikoetxea ertzaina eta EAJko militante nabarmena zikin erail zuenetik. Bere 16 urteko semearen aurrean egin zuen, gaur egun, aita omentzeko edo, ertzaina den seme hori berori.

Erailketa gehiago burutu zituen ETAk aurretik. Hau zergatik izan zen desberdin? Familia eta urkoenei eragindako sufrimenduari dagokionez ezin daiteke esan desberdina denik, baina inflexio puntu bat markatu zuen. Hilketa honekin ETAk bi mezu bota zizkion euskal gizarteari:

Ez zara abertzale zintzoa ez baduzu ETAren borroka babesten.
ETA da Euskadiko polizia, ejertzitoa eta epailea, ETA da Jainko ahalguztiduna. ETAk erabakitzen du zer dagoen ondo eta zer txarto, ETAk erabakitzen zer zigortu eta nola zigortu, ETAk kentzen dizu bizia bizitzea merezi ez baduzu.

Gaurko egunkariek dakartena baino asko gehiago idaztea ez da erraza, eta adibidez, Juan Maria Atutxaren “La Trainera de Joseba” artikulua gomenda diezazueket. Era berean, Berria edo Gararen isiltasuna ere aipa nezake, Egin isilik egon ez zen bezala.

Eta hari horretatik tiraka, El Correok argitaratzen duen “El día en el que ETA puso en la diana a la Ertzaintza y al PNV” artikuluaren pasarte batzuk literlaki kopiatzea baino ez zait geratzen, nahiko garbiak baitira:

“El ‘comando Bizkaia’ siguió al pie de la letra la línea marcada por sus cabecillas cuando asesinó a Goikoetxea, que también fue sometido a una intensa campaña de desprestigio a través de publicaciones próximas a la izquierda abertzale. “El diario ‘Egin’ apuntaba y, al cabo de un tiempo, ETA ejecutaba”, recuerda Daniel Etxeberria, alias ‘Pampero’, compañero del mando asesinado en la unidad de Berroci y objetivo de la banda durante años”. […]

El propio Goikoetxea realizó sus únicas declaraciones públicas para salir al paso de la “campaña de desprestigio” que estaba sufriendo. “Entiendo que a ellos les parezca una persona molesta porque soy un profesional de la Ertzaintza y nacionalista. Tanto a ETA como a su mundo les duele que sea ‘gente de casa’ la que va a por ellos. Pero soy vasco y seguiré viviendo en Euskadi”, dijo a la agencia Vasco Press. […]

HB reaccionó pidiendo la retirada de la Policía vasca de la lucha antiterrorista y, al mismo tiempo, en muchas comisarías aparecieron pasquines del entorno radical con un mensaje: “Si no nos atacas, yo no te ataco”. […]

1993an, Martin Garitano zen Egin egunkariko zuzendari. Gaur, Garak ez dio ezer.

Gaur, aldiz, Santi Brouarden alaba Josebaren omenaldira doa.

Lotan nago, begiak itxita…

Erreforma fiskala heltzear dago Gipuzkoara. Bueno, edo Bilduk esango lukeen bezala, “etorri dira inposatzaile hauek herria izorratzera” (haiek beti dira herria). Ez dago gogoratu beharrik, baina erreforma fiskala hiru alderdiren eskutik helduko da, EAEko herritarren gehiengoa ordezkatzen dutenak, gipuzkoarrak barne. Eta Batzar Nagusiek onartuko dute, gipuzkoarren ordezkariek.

Gipuzkoako Foru Aldundiko agintariek ondo dakitenez erreforma gipuzkoar gehienek onartu egingo dutela Batzar Nagusien bitartez, tramitea luzatzen saiatzen ari dira. Orain, esaten dute denbora behar dutela erreforma ondo aztertzeko, oso gai garrantzitsua delako.

Hori bai, bitxiak izan dira Bilduk eman dituen pausoak erreforma honekiko. Hasiera batean, guztiz aurka azaldu ziren, hori atzerapausoa zelakoan Gipuzkoan. Orain, ordea, denbora behar dute erreforma ondo aztertzeko, ezin dute arinkeriaz jokatu ([Enlace roto.]). Beraz, ondorioa argi eta garbia da: arinkeriaz jokatu zuten Bildukoek erreformari, akordio fiskalari, lehen unetik, bizkarra eman ziotenean.

Gertatzen dena da konturatu egin direla bakarrik daudela momentu honetan, eta ez direla gai izan herri akordio handi batera heltzeko. Denbora orain? Adarra jotzen? Imajina dezaket, gauero, Martin Garitano kantatzen, agian, ETBko hurrengo “Euskal Kantuen Gaua” prestatzen: lotan nago, begiak itxita…

Euskal alderdi batzuen “postureoa”

Atzo PPren Tokiko Administrazioaren Erreformarako osoko zuzenketak baztertu egin ziren Espainiako Kongresuan, eta oso bitxia izan da komunikabide batzuek albistea zelan tratatu duten. Batzuentzat, azpimarragarriena zen EAJk ez zuela PP bakarrik utzi, eta lagundu egin ziola osoko zuzenketa horiek baztertzen; baina ez zuten hain nabarmen esaten EAJk ez zuela osoko zuzenketen alde bozkatu bere bi zuzenketa onartu zituelako Espainiako Gobernuak.

Onartutako zuzenketa horiei esker, Erreformak ez du foraltasuna hankatartetik pasatuko, Euskadiko Toki Administrazioan ziurgabetasun epe luzetxo bat suposa zezakeena (helegiteak, epaileak…). Foru Aldundiek jarraituko dute euskal udalen interlokutore bakar eta baliodunak izaten. Hori da albistea, Euskadiko Toki Administrazioa eta gure berezitasunak libre geratu direla Rajoyren erreformatik.

Batzuek esango dute Gobernuak hori errespetatu beharra zeukala, bai ala bai, gaur egun indarrean dagoen legearen arabera. A, bai? Eta ez al zituen errespetatu behar prentsa askatasuna, edo adierazpen askatasuna, edo Estatutua guztiz betetzea Lege Organikoa den neurrian? Ez da hala gertatu ba. Eta dena den, seguru asko, azkenean foraltasuna errespetatzea baino beste erremediorik izan ez balute Rajoytarrek, nola helduko ziren ondorio horretara? Arrazonatzen ala eu~~rek jarritako~~ epaileen aginduz?

Batzuek euren buruari txalo egingo diote honelakoengatik:

Beste batzuek, ordea, nahiago dute gezurra antzerkia baino:

Baina argi dago, azken baten, nor eseri den negoziatzera, nork lortu duen akordioa, eta benetan, noren lana izan den eraginkorrena Euskal Toki Administraziorako eta gure foraltasuna, gure berezitasunak, defendatzeko.

Badira plantak egiten ari direnak, “postureoan”, baina bitartean, lanean dauzkagu EAJko ordezkariak, eta ez dago hori ukatzeko modurik.

“Nacionalistas” eta “abertzales”

El País egunkariaren delegatua EAEn, Juan Mari Gastaca, Fagor pairatzen ari den egoera latzari buruz idatzi duen azken artikuluan, hasiera baten, oharkabean pasa litekeen perlatxoa botatzen du: “Nacionalistas y abertzales acusan duramente a Fagor, y de paso a toda la corporación Mondragón, por haber elegido la vía más dura para explicitar su falta de oxígeno financiero”.

Eusko Jaurlaritza eta Gipuzkoako Foru Aldundiaren agintean dauden bi indar politikoez ari da, EAJ eta EH-Bildu, hurrenez hurren. Eta antza, bere ustez, batzuk “nacionalistas” dira, eta besteak, “abertzales“.

Egia esan, eztabaida teoriko-politiko sakonetan sartu barik, ez dakit zein izan daitekeen hitz biei eman nahi dien esanahi-aldea. Garbizale jarrita, abertzalea aberria maite duena da, eta “nacionalista“, aberriaren eskubideen alde dagoena, aberriak aberri. Baina egia da, baita ere, gurean abertzale berba erabiltzen dugula euskaraz gaztelaniaz “nacionalista” dena izendatzeko, hau da, Euskadin, gauza bera dira bai bata eta bai bestea, inolako konnotazio positibo edo negatiborik gabe.

Kasu honetan, ordea, nire ustez, konnotazioak sartu nahi izan ditu idazkiaren egileak. Badirudi, eta hau nire interpretazioa da, “nacionalista” hitzari ez diola karga ezkor handiegirik jarri nahi, bai ordea abertzale terminoari, EH-Bildurekin erabat identifikatuz. Hori egiten saiatzea, berez, nahiko errefuxagarria da.

Baina gatozen halako erabilera ustelek gure hizkuntzan izan dezaketen eraginera. ETAren indarkeriaren ondorioz batez ere, azken urteotan, gaztelaniak euskaratik hartu dituen maileguek kutsu negatiboa hartu dute, hala nola, “zulo”, “talde”, “kale borroka”, e.a. Eta Gastacak bide horri jarraitzen dio: euskarak ez du balio positibotasuna transmititzeko, euskaraz gauza negatiboak bakarrik adierazi behar dira, hizkuntza garbia gaztelania delako, purua, bateratzailea. Kazetari honen aburuz, EH-Bildu ez da oso gustuko indar politikoa, eta horiek, abertzaleak dira. Besteak, hain txarrak ez direnak, “nacionalistas” dira, EAJkoak alegia.

Horrelako ekarpenek, mundu erdaldunean, euskararen zigorraren edalontzian tantatxo bat gehiago suposatzen dute, eta mesede eskasa egiten diote hizkuntzari eta euskal hiztunei.

Ni abertzalea naiz, Gastaca jauna, EAJko abertzalea, herri askapenerako EAJ ereduan sinesten duen abertzale konbentzitua. Eta harro!

UPyD eta EH-Bildu lubakian

“Urkulluk zer nolako herri eredua nahi duen eta norekin eraikitzeko prest dagoen argitu behar du”. Hori zioen EH-Bilduk maiatzaren 5ean, haien blogean irakur daiteke. Eta esaldi horrekin argi uzten zuten, gaur egun, Euskadin, banaketaren zale amorratuak direla. Herri hau eraikitzeko ez da hauturik egin behar, herri hau guztion artean eraiki behar dugu, eta detailetxo hori buruan sartzen ez zaigun bitartean, ez dago zereginik, porrotera kondenatuta gaude, behin eta berriro.

Orain, urrian, egoera latza bizi duen esparru ekonomikorako zenbait erabaki jasotzen dituen EAJ eta PSEren arteko akordioari batu zaio PP, eta PP batzea ez da huskeria, PPren eskuetan baitago Arabako Foru Aldundia, eta beraz, neurriak Araban aplikatzea ahalbidetzen du. Gipuzkoan EH-Bildu dagoela esango didazue, egia, baina PP, PSE eta EAJren laguntzarik gabe (iaz PSErena izan zuen) ez dauka gehiengorik Batzar Nagusietan. Beraz, EAEn, harmonizaziorako aukera handiak daude gaur egun, hiru lurralde historikoak elkarrekin ibiltzekoa.

Gasteizko Legebiltzarrean dauden bost alderdietatik bi geratu dira hitzarmen honetatik kanpo. Gizarteak akordioak eskatzen dituen honetan (ikusten genuen pasa den asteko inkestan), bi horiek oraindik uste dute zoroak besteak direla, edo Jaurlaritzak erabaki egin behar duela herriaren zein lubakitan kokatzen den. Baina, orain, momentuan, lubakian dauden bakarrak EH-Bildu eta UPyD dira, entzungor. Eta lubakiak inoiz baino kaltegarriagoak dira.

Bilduk dio EAJk zerga politika irauli nahi duela?

“(1)EAJk urteetan sustatutako zerga politika irauli nahi du, (2)EH Bilduk justizia soziala eta ongizatea bermatzeko”

ALA

“(1)EAJk urteetan sustatutako politika irauli nahi du EH Bilduk, (2)justizia soziala eta ongizatea bermatzeko” ?

Nork irauli nahi du zerga politika?

Zer garrantzitsua den komak behar bezala idaztea…