Category: politika

Lehendakariak espiatu nahi zaitu

Tira, ez zuzenean, jakina, ez du kamera bat zure bainugelan jarriko, baina nolabait, ikuskatu egin nahi du Interneten esaten dena.

Hala ikus daiteke behintzat atzoko Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkariari erreparatzen badiogu: lehendakaritzak zerbitzu bat kontratatu nahi du Internet eta gizarte sareetan entzute aktiboa eta etengabeko aholkularitza jasotzeko. Hau da, Interneten esaten dena kontrolatu nahi du, eta horren aurrean nola erantzun behar duen jakiteko aholkularitza eskatzen du ere bai.

Baina beste bi detaile “txiki” ere ezin dira aipatu gabe geratu. Alde batetik, 100.000 euroko aurrekontua dauka kontratazio honek, eta bestetik, martxoaren 29an bukatzen da proiektuak aurkezteko epea (astebete).

Beraz, nire ustez, detailetxo horiek nahiko garbi uzten dute Jaurlaritzarentzat ez gaudela krisian zenbait gauzatarako: jaiak antolatzeko, mokaduak banatzeko, sariak emateko edota herritarrek Interneten esaten dutena espiatzeko. Gainera, astebeteko epea emanda, honi kirats apur bat dario: ez ote da aldez aurretik enpresa hori aukeratuta egongo?

Baina, beste galdera bat datorkit burura: zertarako ireki zuen IREKIA (“Open Governement) Jaurlaritzak? Ez al zen hori herritarrak informatu eta herritarrekin harremanetan jartzeko bidea?

Edonola ere, dirua nonbaitetik xahutzen ari dira, eta lehendakariak gizarteak zer esaten duen jakin nahi badu, eta horri jaramon egin, dimisioa aurkez dezala eta hauteskundeak aurreratu.

Iparraldearen egunsentia

Ba bai, Ipar Euskal Herria existitzen da, eta euskaldunez lepo dago. Egia da abertzaletasunak oraindik bide luzea duela Lapurdi, Behe Nafarroa eta Zuberoan, baina pausuz-pausu zubi sendoa eraikitzen ari gara Hegoaldea eta Iparraldearen artean.

Gaur, hauteskunde kantonaletan buru belarri sartuta daudela, EAJko hautagaia den Jean Telletxeari Berria egunkariak eginiko elkarrizketa irakurri dut.  Bertan, oso hausnarketa interesgarriak uzten dizkigu Baionako zerrendaburuak, baina nere ustez, garrantzitsuena da behingoagatik bada ere, alderdi abertzale batek zein gizarte klasetan aurkezten den ondo antzeman duela, apurka hazten joateko.

Garbi hitz egiten du Telletxeak, euskalduntasuna beste era batera bizi dute mugatik haratago, eta onartzen du, “Gaur egun, abertzalea naizela diodanean, Baionakoek ez naute ulertzen”. Premisa horretatik abiatuta, eguneroko ardurei heldu nahi die EAJk Iparralden, apurka-apurka herritarrak abertzaletasunarekin lotzeko: “Abertzaleen alde bozkatzen ez duten %90ak ditut begi bistan”.

Telletxea ezkerrean.

Kudeaketa da oinarria, eta handik aurrera, herria eraiki. Hortaz, gainerako alderdi abertzaleekin koalizioan joatea ez du begi onez ikusten, EAJk bere proiektua baitauka, bere bidea jorratu nahi du, eta herritarrak bere proiektura bildu proposamen zehatz eta desberdinduarekin.

Herritarrak ondo bereizi behar du bere hautu politikoa. Iparralden ere abertzaleen eskaintza plurala bada, hauteslegoari hobeto egokituko zaio, eta agian, bide horretatik, zenbait pausu aurrera eman ahal izango dira Iparralderako proiektu komunean: euskararen ofizialtasuna, Euskal departamendua, e.a.

Aitzina beti.

I. Gorotza Awards

Noizean behin, ausazko epealdietan, nik neure buruarekin osaturiko epaimahaiak “Gorotza Awards” banatuko ditu, banaketaz-banaketa sortuko diren hainbat kategoria ezberdinetan.

Aste honetako sariak “Beldurrezko adierazpen onenak” kategorian banatuko ditugu, eta hona hemen emaitzak:

Zilarrezko gorotza… Jon Juaristi jaunarentzat![Enlace roto.] esaldi liluragarria botatzearren.

Euskararen Aholku batzordea, hortaz, abertzaleoi popatik emateko sortua da, ez euskara defendatzeko. Ño! Bitxia asuntoa! Ez da horretan bakarrik geratzen Juaristi jauna, Euskadiko hizkuntza politikak aspertu egiten omen du “gure intelektuala”. Baina zirikatzen jarraituko du, horretarako jaio baita.

Bihoakio hemendik aste honetako zilarrezko gorotz handia, eta uste dut gutxi gehiago aipatuko dudala idazlea, bere liburuekin lortu ez duen ospea beste bide batetik erdietsi nahi baitu.

Eta bukatzeko, URREZKO GOROTZA… Jose Antonio Pastorrentzat, PSEren bozeramaile, legebiltzarkide eta Bizkaiko Ahaldun Nagusirako hautagai sozialista (pluriempleing).

Antza, “EAJ landa alderdia da, kultura eta kontzientzia politikoa hazten bada, EAJk aukera gutxiago dauka”, horiek Pastorren [Enlace roto.].

Ai! Zelako egiak botatzen dituen gizon handi honek ahotik. Nire aldetik, Arrosaren Festaren zain nago, Barakaldoko kaleak intelektualez bete daitezen. Plazer handia da begientzat sozialistak biltzen diren edozein lekutan literatura mahai-inguruetan parte hartzeko eratzen diren iladak mirestea. Bikaina da.

Lastima espektakulu hori hain gutxitan ikustea. Zoritxarrez, Euskal Autonomia Erkidegoko udalerrien %85 inguru baserritarrek gobernatzen dituzte, landa-politikariak, txapela eta guzti.

Argudiorik gabeko irain merkeari esker lortu du saria Pastorrek. Landatarrak izango gara abertzaleok, gehiengoa, baina hemengoak, eta gutxienez, EAJ eta bestelako alderdi abertzaleetako politikariak hona begira daude, ez Madrila begira.

Juaristi eta Pastor jaunok, nahi duzuenean, iruzkin bat utzi blog honetan eta zuekin harremanetan jarriko naiz dagokizuen lorategirako ongarria etxean jaso dezazuen.

Zorionak!

PPSOE eta Alerdien Legearen “mierda” handia

Lasai, baliabide literarioa baino ez da izenburukoa, irakurtzen jarrai dezakezue zikintzeko inolako beldur barik.

Alderdien Legea eta Sorturen legalizazioaren gaiari bueltaka nabilkio azken egunotan, ez baitut mierdarik (merde, Iparraldekoentzat) ulertzen.

Gerta liteke ere nire ulertzeko gaitasuna mierda handi bat izatea, baina Alderdien Legea eta legalizazioaren kasuaren mierdaren hipotesitik abiatuko dut nire iruzkina, ahal den neurrian arrazoituz.

Ea ba, lehen urratsean, PPk eta PSOEk Alderdien Legea onartu zuten Batasuna legez kanpo uzteko terrorismoarekin lotuta daudelako, eta mundu horrekin ez dutelako garbi apurtzen.

Lehen urrats horretatik Batasuna eta Ezker Abertzalearen hainbat ilegalizazio dator. Tartean, antzeman egiten dira PSOEren gobernuaren keinu batzuk: EHAK Eusko Legebiltzarrean sartzea, udal hauteskundeetan ezker abertzalearen zerrenda batzuk bakarrik baliozkotu (ia-ia AHTren ibilbidean dauden udalerriak, kasualitatez).

Garai hartan, Ezker Abertzaleak terrorismoa eta indarkeria garbi salatu behar zituela esaten zen, hori zela baldintza joko demokratikoan berriz ere sar zitezen.

Bada momentua heldu eta Ezker Abertzaleak Sortu sortu (barkatu errepikatzea) zuen, gaitzespen eta guzti, garbi, estatutuetan. Momentu horretan, baldintzak aldatu egin ziren, eta hasi ziren esaten Batasunaren ondorengo garbia zela (buru pentsakor galantak), eta jakina, horrek ezeztatu egiten  zuela alderdiaren legezkotasuna. Bazirudien, hortaz, indarkeria gaitzestearekin ez zela nahiko.

Baina azkenik, eta Sortuk zenbat eta garbiago hitz egin indarkeriaren gainean, beste baldintza bat agertu zaigu ZP presidentearen patrikatik: ETA desagertu arte, oso zail izango du Sortuk legezko izatea. Eta lasai-lasai, txo.

Garbi dago, edo hala ikusten dut nik behintzat, Ezker Abertzaleak botere mugatua duela azken baldintza biak bete ahal izateko. Alde batetik, nola demontre ez dira ba izango Batasunaren ondorengo? Ezker Abertzalea da! Euskal Herriko soziologia ez da aldatu, baina ongi etorria izan bedi gizartearen zati baten hausnarketa prozesu baten ondoriozko egoera berri hau.  Eta beste alde batetik, ETA desagertu arte? Ez diot honetan Ezker Abertzaleak eragin ezin dezakeenik, baina hori bakarrik, eragin, inoiz ez da erabaki hori Ezker Abertzale osoaren esku egongo.

Inpresioa da lege malgu bat daukagula Alderdien Legearekin. Gobernuari (eta oposizioari) komeni ahala tira egiten da gomatik edo goma lasaiago utzi. ZER DA, orduan, ALDERDIEN LEGEAK BENETAN DIOENA????

A! Eta beste gauza bat. Balizko legalizazioari buruz presidenteak eta barne ministroak horrenbeste hitz egiteak kolokan jartzen du ere (berriro) Espainiako botere-banaketa.

Eta txaloak eman behar ditugu demokrazian bizitzeagatik, tortura kasuak ikertu ere egiten ez direnean.

Asteburu on.

2.0 lehendakaria

Gaur 2.0 urte betetzen dira Patxi Lopezek Ibarretxeren gainetik jauzia eman zuenetik, Antonio Basagoitiren pertikaren laguntzari esker.

2.0 urte, eta hala ere, Idoia Mendia entzun izan dugu patxi Lopez bera baino askoz sarriago.

2.0 lehendakaria dugu Lopez jauna, zentzudun pentsatuta, 2.0 delako eman dakiokeen notarik onena:

  • 2.0 lehendakariak ez du Twitterrik erabiltzen, erabiltzen diote (zenbat txiste atera daitekeen esaldi horretatik!)
  • 2.0 lehendakariak ia bi hilabete eman ditu bere Facebook kontua eguneratu barik. Eta gaur egun ere, oso gutxitan egiten du.
  • 2.0 lehendakari honek Gobernu Irekia deritzon autobonborako egitasmoa jarri du abian.
  • 2.0 lehendakaria da ezin duelako 1.0 izan, Basagoitiren atzaparra behar du gobernatzen jarraitzeko. 1.0 + 1.0 = 2.0, matematika erraza.
  • 2.0 lehendakaria dugu ere mugak gainditu egiten dituelako: Madrilen Gasteizen baino askoz gehiago maite dute. Eta a zelako arrakasta izan duen [Enlace roto.]!

Beste 2.0 urte geratzen zaizkio (legez) Superlopezi, eta behintzat, aurretik esan dudana, lortu egin du Madrilen Euskadin baino gehiago maite dezaten, aurreko lehendakariek lortu ez zutena. Euskal gizartea zertarako aintzat hartu abertzaleon gehiengoaren kontrako lehendakari batek karrerarekin jarraitu ahal badu Inperioaren hiriburuan? Jasango lukete Lopez Espainiako presidente balitz? Orain argazkirako oso ondo geratzen zaie espainolei kanpotik begiratuta, baina eurentzat gonernatu behar izango balu, zer?

Bien bitartean, bere lagun mina den Basagoitik ere ez dio Lopezen gestioari aprobatua ematen, 2.0, penko.  Baina hor jarraitzen dute, buruz buru, Espainia Euskadiren gainetik dagoelako.

Helduko da horrela pentsatzen ez duen lehendakaria, giza legez.

San Ildefonsoko Patxi

Jakin badakigu lehendakariak 100 euroko [Enlace roto.] herritarren artean, 500.000 euro gastatu behar ditu horretan. Tira, 500.000 eta beste horren beste “neurria” iragartzen. Gainera, ez pentsa hauteskundeetan daukanik burua gure Patxik, ez horixe, gutxi gora behera hilabeteko epea utziko baitu zozketa egin eta hauteskundeak bitartean. Denbora sobera.

Nik galdera batzuk dauzkat lehendakari jaun agurgarriarentzat:

1. Non izango da zozketa? Koskojalesko Casa del Pueblon? Ala lehendakaritzan instalatuko da loteria-ontzia?

2. Familia bakar batek bonu bat baino gehiago  irabaz dezake ausaren magiaren eraginez?

3.  Zer merkataritza da dirua zozkatzen sustatzen dena? Ez al da hobe familien kontsumo ahalmena hobetzeko neurri eraginkorragoak bilatzea? (enplegua, behar duen jendearentzako gizarte laguntza…)

4.  Zer gertatuko da ikusten badut BMW eta Audia dauzkan auzokideari bonua egokitu zaiola eta niri ez zaidala deus ere jausi?

5. Zer gobernu klase da herritarren etorkizun eta arazoekin zozketak egiten dituena?

Horiek galderak, eta orain, ezkor galanta naizenik pentsa ez dezazuen, proposamen batzuk ere botako ditut Jaurlaritzaren aurrekontuan eraginik izan dezaketenak, baita ekonomia berraktibatzeko ere. Hona:

1. Gobernukideek (lehendakaria, sailburuak…) biluzik agertzen diren egutegia atera dezatela Korteinglesen atean saltzeko.

2. Txosna bat jar dezatela hiriburuetako Aste Nagusietan. San Ferminetan ere ausartuko balira, ez legoke gaizki.

3. Futbol partida bat joka dezala Eusko Jaurlaritzak Aldundien selekzio baten aurka. Diru apur bat ateraz gain, Patxi Lopezek aukera izango luke [Enlace roto.], bere ametsik beroena.

4. Aurtengo Euskal Encouterren, Aresekin koordinatuta, Ertzaintzak sarekada egin dezala pelikulak deskargatzen dituzten guztiak atxilotzeko eta isun lodikoteak kobratzeko.

5. “Lost” telesaila ikusi eta ondo ulertzeko maratoia ere antola dezake Patxik. Ez dakit honek zerbaiterako balio lezakeen, baina egun batzuetarako behintzat ondo okupatuta edukiko genuke gure “lunbreratxoa”.

Bestela ere, programarik ez dagoenean, beti geratzen da ondo urtegiren bat inauguratzea.

Ez horregatik, lehendakari.