Tag: EAJ

I. Gorotza Awards

Noizean behin, ausazko epealdietan, nik neure buruarekin osaturiko epaimahaiak “Gorotza Awards” banatuko ditu, banaketaz-banaketa sortuko diren hainbat kategoria ezberdinetan.

Aste honetako sariak “Beldurrezko adierazpen onenak” kategorian banatuko ditugu, eta hona hemen emaitzak:

Zilarrezko gorotza… Jon Juaristi jaunarentzat![Enlace roto.] esaldi liluragarria botatzearren.

Euskararen Aholku batzordea, hortaz, abertzaleoi popatik emateko sortua da, ez euskara defendatzeko. Ño! Bitxia asuntoa! Ez da horretan bakarrik geratzen Juaristi jauna, Euskadiko hizkuntza politikak aspertu egiten omen du “gure intelektuala”. Baina zirikatzen jarraituko du, horretarako jaio baita.

Bihoakio hemendik aste honetako zilarrezko gorotz handia, eta uste dut gutxi gehiago aipatuko dudala idazlea, bere liburuekin lortu ez duen ospea beste bide batetik erdietsi nahi baitu.

Eta bukatzeko, URREZKO GOROTZA… Jose Antonio Pastorrentzat, PSEren bozeramaile, legebiltzarkide eta Bizkaiko Ahaldun Nagusirako hautagai sozialista (pluriempleing).

Antza, “EAJ landa alderdia da, kultura eta kontzientzia politikoa hazten bada, EAJk aukera gutxiago dauka”, horiek Pastorren [Enlace roto.].

Ai! Zelako egiak botatzen dituen gizon handi honek ahotik. Nire aldetik, Arrosaren Festaren zain nago, Barakaldoko kaleak intelektualez bete daitezen. Plazer handia da begientzat sozialistak biltzen diren edozein lekutan literatura mahai-inguruetan parte hartzeko eratzen diren iladak mirestea. Bikaina da.

Lastima espektakulu hori hain gutxitan ikustea. Zoritxarrez, Euskal Autonomia Erkidegoko udalerrien %85 inguru baserritarrek gobernatzen dituzte, landa-politikariak, txapela eta guzti.

Argudiorik gabeko irain merkeari esker lortu du saria Pastorrek. Landatarrak izango gara abertzaleok, gehiengoa, baina hemengoak, eta gutxienez, EAJ eta bestelako alderdi abertzaleetako politikariak hona begira daude, ez Madrila begira.

Juaristi eta Pastor jaunok, nahi duzuenean, iruzkin bat utzi blog honetan eta zuekin harremanetan jarriko naiz dagokizuen lorategirako ongarria etxean jaso dezazuen.

Zorionak!

Irekia!! Barkatu, mesedez

Bai, barkamena eskatu behar diot Irekiari post hau idatzi baino lehen. Askotan dut hizpide Eusko Jaurlaritzaren Gobernu Irekia egitasmoa, baina jo! Horrenbeste material eskaintzen didate, eta ez dago modurik. Gutxienez, gauzak behar den modura egiteko interesik txikiena erakutsiko balute…

Ai! Zein gaizki sentitzen naizen, ez ditut Irekiako langile gizajoak mindu nahi, baina begira gaurkoan zerekin topo egin dudan (sakatu irudian iturria bistaratu nahi baduzue):

Horra! Eta ez da gure Olentzero. Tristea benetan blog honetan beste batzuetan salatu ditugun arrazoiengatik.

Alde batetik, hor duzuen hori euskarazko bertsioa da. Ez, ez duzue zertan berriro ikusi, ondo antzeman diozue, gaztelania hutsean dago, hori bai, “itzultze prozesuan” (sic). Nekatzen hasia nago euskaldunok jasan behar dugun zama hori errefuxatzen. Euskaldunok ez dugu ezer pintatzen, ez gaituzte kontuan hartzen, eta azkenak izan behar dugu informazioa gure hizkuntzan jasotzen. Eta hori guztia, erakunde publiko batek baimenduta.

Eta bestetik, garbi geratzen da ostera ere Eusko Jaurlaritzak zertarako erabiltzen duen “Gobernu Irekia”: autobonbo eta propagandarako. Lotsagarri.

Bertan ez da azaltzen Patxi Lopezek zein egitasmo duen buruan, bere kudeaketa zertan den, edo zein izan diren hartutako azken erabakiak, ez. Esteka horretan oposizioa egiten zaio nori eta oposizioari berari. Zoratzekoa!

Erabiltzen diren hitzek ere asmo garbi bat erakusten dute: “ofensiva del PNV” (euskarazkorik ez daukagu). Kalifikatzen dute alderdi baten jokabide eta jardunbidea, ez dute objektibotasunez informatzen.

Lotsagarria eta penagarria da gobernuaren tresnak horretarako erabiltzea, baina nik ondorio itxaropentsua ateratzen dut: Lopez ez da gai, eta ez Hizkuntz Eskakizuna gainditu ez duelako, ez. Ez da gai horrela, orokorrean, eta besteen beharra dauka bere irudia zuritzeko.

Poztekoa da gobernuaren lana estimatzen ari ez garenontzat, baina arduratzekoa da herritar guztientzat. Noren (nortzuen) eskuetan gaude?

Euskararen Nazioarteko Egunean triste nago

Zin dagizuet gaurko idatzi nahi nuen testuaren tonua arras ezberdina izatekotan zegoela. Baina idazten ari nintzena ezabatu eta salaketa bat egiteko beharra sartu zait, erraiak oraindik sutan ditudala. 

Bada, Euskararen Egun “zoriontsu” honetan, Patxi Lopezek zerbait idatzi du bere blogean (ez dut esteka jarriko, oso erraz aurkitzen baita Googlen). Idatzitako sarrerak hurrengo izenburua dauka: “Esto es el Mar”, euskararekin zerikusirik ez duena, jakina.

Detailetxo horrek, jakina, iskanbila piztu du sare sozialetan, eta halakoaren antzeko iruzkinak izan dira:

Gerora, lehendakariak “Euskararen Eguna” izenekoa sartu du blogean. Bi sarrera egun bakarrean. Sare sozialen zurrunbiloaren eraginez izan ote da?

Dena dela, bigarren sarrera horrek, hasiera bateko ustekabeko poza itzali egin dit irakurri ahala.

Konpromiso instituzionala aipatzen du Lopezek, baina ez du inolako neurririk aipatzen euskarari bultzada emateko, euskara sustatzeko alegia. Hitzak dira, eta hori baino ez. Euskararen Eguna den honetan, zertxobait gehiago espero genuen batzuk, zehaztasuna, konpromiso hori zertan datzan.

“Zorionez, gaur, XXI mende honetan, indar-berrituta ikusten dugu euskara, osasuntsu”. Esaldia Lopezena da, hitzez hitzekoa, gaurko idazkitik ateratakoa. Zer nolako errealitate paraleloan bizi da gure lehendakaria? Egoera osasuntsua? Horren aurrean, Euzko Gaztedik gaur bere web orrian eskegi duen adierazpena irakurtzea gomendatuko nioke Lopezi “osasuntsu” hitza hain arinki erabili baino lehen. Nire ustez, bete-betean eman dio EAJren gaztediak.

Beste alde batetik, Miren Agur Meaberen hitzok gogora ekarriz “lingua navarrorum” aipatzen du lehendakariak. Ildo horretatik, bere homologoa den Miguel Sanzekin hitz egitea gomendatuko nioke, bere ikuspegia adieraz diezaion.

Besterik gabe, triste nago. Euskararen Nazioarteko Egunean Lopezek argi utzi digu beste behin ere zein den gure hizkuntzarekiko duen jarrera. Tamalez, jakina.

Joan ala ez joan. “To go or not to go”

Guztion eskubide zibil eta politikoen aldeko larunbateko manifestazioak sentsazio isuria utzi du atzean. Hautsak harrotu egin dira, eta EAJ kritiken epizentroan geratu.

Joan ala ez joan? Hori da galdera. Ba argi dagoena zera da, joan aurretik zenbait gauza hartu behar izango direla aintzat aurrerantzean:

1. Fede ona rara avis omen da.

2. Adostutako paperak, batzuetan, haizeak eramaten ditu.

3. Erdian egoteak zaplaztekoak ezker-eskuinetik jasotzea dakar.

4. Ezker abertzaleak egindako hausnarketa sakonak ez du esperoko eragina izan euren zaleengan.

5. Errespetua ez da bakar batzuei zor zaien zerbait bakarrik, alde bietakoa behar du.

6. Manifestazioa deitzea erraza da, baina lelo handien atzean dauden xehetasunek ez dute protagonismorik hartzen, eta argi geratu den bezalaxe, askotan, xehetasun horiek dira protagonista.

Ondo goaz, bai jauna, bai andrea.