Dirua leihotik behera Jaurlaritzan

Ez daukat besterik, barkatu, baina Irekiari buruz hitz egin behar dizuet berriro. Idatzi dudan azkenaurreko sarreran, Lehendakaritzak entzute aktiboan gastatuko duen dirutzaz hitz egiten nizuen, 100.000 euro hain zuzen ere.

Gaur bertan enteratu naiz Irekia bazebilela entzute aktibo horrekin orain arte, eta kontratua aurten berriztatu beharra zegoela (jarraian dagoen tweet segidan ikusi ahal duzue).

Tira, horraino mea culpa, baina ezin dut onartu engaina nazatenik. Iazko kontratazioari begiratuta, aurrekontua 40.000 eurokoa zen, eta aurtengoa 100.000 eurokoa. %150 gehiago. ETA KRISI GARAIAN?

Euskadiko Gazteriaren Kontseiluari (EGK), adibide bat jartzearren, aurrekontua jaitsi diote egoera ekonomikoaren argudioari helduz, eta jaitsi diotenaren halako hiru gehiago gastatuko dute entzute aktiboaren zerbitzu berrian? Gazteria bere politiken erdigunean omen duen gobernu batek egingo al du hori? (mesedez, ironia puntua igarri).

Mokadutxoak eta jaitxoak prestatzen oso iaioa da gure lehendakari hau, baina koherentzia ez da bere dohain nagusia.

Lehendakariak espiatu nahi zaitu

Tira, ez zuzenean, jakina, ez du kamera bat zure bainugelan jarriko, baina nolabait, ikuskatu egin nahi du Interneten esaten dena.

Hala ikus daiteke behintzat atzoko Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkariari erreparatzen badiogu: lehendakaritzak zerbitzu bat kontratatu nahi du Internet eta gizarte sareetan entzute aktiboa eta etengabeko aholkularitza jasotzeko. Hau da, Interneten esaten dena kontrolatu nahi du, eta horren aurrean nola erantzun behar duen jakiteko aholkularitza eskatzen du ere bai.

Baina beste bi detaile “txiki” ere ezin dira aipatu gabe geratu. Alde batetik, 100.000 euroko aurrekontua dauka kontratazio honek, eta bestetik, martxoaren 29an bukatzen da proiektuak aurkezteko epea (astebete).

Beraz, nire ustez, detailetxo horiek nahiko garbi uzten dute Jaurlaritzarentzat ez gaudela krisian zenbait gauzatarako: jaiak antolatzeko, mokaduak banatzeko, sariak emateko edota herritarrek Interneten esaten dutena espiatzeko. Gainera, astebeteko epea emanda, honi kirats apur bat dario: ez ote da aldez aurretik enpresa hori aukeratuta egongo?

Baina, beste galdera bat datorkit burura: zertarako ireki zuen IREKIA (“Open Governement) Jaurlaritzak? Ez al zen hori herritarrak informatu eta herritarrekin harremanetan jartzeko bidea?

Edonola ere, dirua nonbaitetik xahutzen ari dira, eta lehendakariak gizarteak zer esaten duen jakin nahi badu, eta horri jaramon egin, dimisioa aurkez dezala eta hauteskundeak aurreratu.

2.0 lehendakaria

Gaur 2.0 urte betetzen dira Patxi Lopezek Ibarretxeren gainetik jauzia eman zuenetik, Antonio Basagoitiren pertikaren laguntzari esker.

2.0 urte, eta hala ere, Idoia Mendia entzun izan dugu patxi Lopez bera baino askoz sarriago.

2.0 lehendakaria dugu Lopez jauna, zentzudun pentsatuta, 2.0 delako eman dakiokeen notarik onena:

  • 2.0 lehendakariak ez du Twitterrik erabiltzen, erabiltzen diote (zenbat txiste atera daitekeen esaldi horretatik!)
  • 2.0 lehendakariak ia bi hilabete eman ditu bere Facebook kontua eguneratu barik. Eta gaur egun ere, oso gutxitan egiten du.
  • 2.0 lehendakari honek Gobernu Irekia deritzon autobonborako egitasmoa jarri du abian.
  • 2.0 lehendakaria da ezin duelako 1.0 izan, Basagoitiren atzaparra behar du gobernatzen jarraitzeko. 1.0 + 1.0 = 2.0, matematika erraza.
  • 2.0 lehendakaria dugu ere mugak gainditu egiten dituelako: Madrilen Gasteizen baino askoz gehiago maite dute. Eta a zelako arrakasta izan duen [Enlace roto.]!

Beste 2.0 urte geratzen zaizkio (legez) Superlopezi, eta behintzat, aurretik esan dudana, lortu egin du Madrilen Euskadin baino gehiago maite dezaten, aurreko lehendakariek lortu ez zutena. Euskal gizartea zertarako aintzat hartu abertzaleon gehiengoaren kontrako lehendakari batek karrerarekin jarraitu ahal badu Inperioaren hiriburuan? Jasango lukete Lopez Espainiako presidente balitz? Orain argazkirako oso ondo geratzen zaie espainolei kanpotik begiratuta, baina eurentzat gonernatu behar izango balu, zer?

Bien bitartean, bere lagun mina den Basagoitik ere ez dio Lopezen gestioari aprobatua ematen, 2.0, penko.  Baina hor jarraitzen dute, buruz buru, Espainia Euskadiren gainetik dagoelako.

Helduko da horrela pentsatzen ez duen lehendakaria, giza legez.

San Ildefonsoko Patxi

Jakin badakigu lehendakariak 100 euroko [Enlace roto.] herritarren artean, 500.000 euro gastatu behar ditu horretan. Tira, 500.000 eta beste horren beste “neurria” iragartzen. Gainera, ez pentsa hauteskundeetan daukanik burua gure Patxik, ez horixe, gutxi gora behera hilabeteko epea utziko baitu zozketa egin eta hauteskundeak bitartean. Denbora sobera.

Nik galdera batzuk dauzkat lehendakari jaun agurgarriarentzat:

1. Non izango da zozketa? Koskojalesko Casa del Pueblon? Ala lehendakaritzan instalatuko da loteria-ontzia?

2. Familia bakar batek bonu bat baino gehiago  irabaz dezake ausaren magiaren eraginez?

3.  Zer merkataritza da dirua zozkatzen sustatzen dena? Ez al da hobe familien kontsumo ahalmena hobetzeko neurri eraginkorragoak bilatzea? (enplegua, behar duen jendearentzako gizarte laguntza…)

4.  Zer gertatuko da ikusten badut BMW eta Audia dauzkan auzokideari bonua egokitu zaiola eta niri ez zaidala deus ere jausi?

5. Zer gobernu klase da herritarren etorkizun eta arazoekin zozketak egiten dituena?

Horiek galderak, eta orain, ezkor galanta naizenik pentsa ez dezazuen, proposamen batzuk ere botako ditut Jaurlaritzaren aurrekontuan eraginik izan dezaketenak, baita ekonomia berraktibatzeko ere. Hona:

1. Gobernukideek (lehendakaria, sailburuak…) biluzik agertzen diren egutegia atera dezatela Korteinglesen atean saltzeko.

2. Txosna bat jar dezatela hiriburuetako Aste Nagusietan. San Ferminetan ere ausartuko balira, ez legoke gaizki.

3. Futbol partida bat joka dezala Eusko Jaurlaritzak Aldundien selekzio baten aurka. Diru apur bat ateraz gain, Patxi Lopezek aukera izango luke [Enlace roto.], bere ametsik beroena.

4. Aurtengo Euskal Encouterren, Aresekin koordinatuta, Ertzaintzak sarekada egin dezala pelikulak deskargatzen dituzten guztiak atxilotzeko eta isun lodikoteak kobratzeko.

5. “Lost” telesaila ikusi eta ondo ulertzeko maratoia ere antola dezake Patxik. Ez dakit honek zerbaiterako balio lezakeen, baina egun batzuetarako behintzat ondo okupatuta edukiko genuke gure “lunbreratxoa”.

Bestela ere, programarik ez dagoenean, beti geratzen da ondo urtegiren bat inauguratzea.

Ez horregatik, lehendakari.

Jon Juaristi: kanpoan uso etxean otso

Honezkero, guztiok jakingo zenuten Jon Juaristi jauna Euskararen Aholku Batzordeko kide izendatu duela Patxi Lopezek.

Honezkero, jakingo dituzue Juaristiren bizitzaren gorabehera asko, baita bere ideologia nola irauli duen urteen poderioz: ETAkide izatetik, espainolistarik eskuindar eta espainolena izatera.

Honezkero, ezagunak egingo zaizkizue Espainian “intelektualtzat” jo duten pertsonaia honen esaldi batzuk. Batzuk euskal abertzaletasunari buruzkoak, eta beste batzuk, seguru asko larriagoak, euskararen kontra botatakoak.

Zuetariko askok, gainera, honezkero irakurriko zenuten orain gutxi Juaristik ABC egunkarian idatziriko[Enlace roto.]. Horretan, bere izendapenak sortu duen zurrunbiloari buruzko iruzkina oparitzen digu Gizon jakintsuak (Zaldieroaren pertsonaia datorkit gogora, Savater filosofoan inspiratua):

Euskara normalizatu eta sustatzeko organoko kide den Juaristi honek, bere azken idazkian utzitakoa lasai-lasai aztertzea merezi duela uste dut, eta esaldi batzuk atera eta iruzkinduko ditut jarraian, axola ez bazaizue:

1. “supone (euskararen aholkulari izateko izendapenak), qué duda cabe, un reconocimiento honorífico de cierta autoridad científica y quizá moral en los aspectos lingüísticos, culturales y sociológicos implicados en el desarrollo de la normativa referente al uso oficial del idioma vasco”: lehen baieztapen horrek agerian uzten du Juaristik ez dakiela Euskararen Aholku Batzordea zer demontre den ere. Autoritate zientifikoa, eta agian morala onartzearen pareko dela dioenean, ez da konturatzen ari, bere izendapenarekin batera, zuzenean euskararekin zer ikusirik ez dutenen izendapenak ere egon direla (aktoreak adibidez), eta hain zuzen ere horrek eman beharko liokeela aberastasuna organoari, alegia, euskara maitatuz, euskalgintzatik kanpo begira diezaioketelako euskararen egoerari, bultzadatxoa emateko. Handikeria somatzen da lehenik eta behin, hortaz.

Baina bigarrenik, “uso oficial del idioma vasco” dio. Hortik eratortzen da Aholku Batzordea euskararen erabilera ofizialari buruzko iritzia emateko dagoela uste duela Juaristik. Gezurra %100ean, erabilera ez arautuak, kalekoak… sustatzea baitu helburu hainbat eta hainbatetan. Ezjakinkeria edo interes falta, beraz.

2. “lo que resulta archiconocido es la obsesión de los varones nacionalistas por las ovejas […] No se vea, sin embargo, en estas palabras crítica alguna a las inclinaciones y habituales prácticas amorosas de los herederos políticos de Sabino Arana, tan dignas de respeto como las de cualquier otra cultura primitiva”: hasteko, gustu txarrekoa da zoofilia eta abertzaletasunaren artean egiten duen konparazioa, agian lejioaren ahuntza etorriko zitzaion berari gogora.

Gero, “kultura primitiboa” aipatzen du. Hor ez da oso ondo ulertzen zer esan nahi duen, iraina garbia den arren: abertzaleok ez gara modernoak eta haitzuloetan bizi gara oraindik? Euskaldunok al gara horrela? Abertzaleok eta ez hain abertzaleak direnak, euskaldunak izanik, ez al gara kultura beraren partaide?

3. “Entre considerarlo (euskara) una lengua de sencillos aldeanos y pastorcillos o una lengua de trogloditas, me parece más benigno y justo lo primero”: gauza bat ala bestea, emaitza berdina; Juaristik ez dio inolako begirunerik euskarari. Ez da hizkuntza modernoa, ez du balio komunikatzeko (ez dakit zer egiten ari naizen ni neu orain momentuan), aspaldiko kontua da, e.a. Hori irakurtzen da bere hitzetan, baina hala ere, euskara biziberritzeko Aholku Batzorde horren kide dugu fenomenoa.

4. “Es innegable que los nacionalistas vascos no me caen simpáticos, salvo contadísimas excepciones, pero, en general, nada tengo contra los vascos no nacionalistas”: ETAtik datorren gizon batek dio hori. Baieztapen sektarioa, ideologia gizabanakoen nortasunaren gainetik jartzen duena. Eta tipo hau al da gaur egun Espainiak aitortuta duen intelektualetariko bat? Beherapenetan erosten ditu Espainiak bere intelektualak?

Mingarria, iraingarria, lotsagarria eta beste hainbat “-garri” gehiago da Juaristiren artikulua. Beste esaldi batzuk ere atera zitezkeen, baina horiek dira adierazgarrienak nire ustez, eta gainera, ez dut irakurlerik tripako minez utzi nahi.

Hori bai, argi dago eta argi uzten du Juaristik berak, Lopez lehendakariak euskararen oilotegian otsoa sartu egin duela.

Libre Dios al castellano de las atrocidades del euskera

Barkatuko didazue izenburua gaztelaniaz jartzearena, baina nik ere lehendakariak duen arreta deitzeko gaitasunari heldu nahi nintzaion.

Dagoeneko entzun edo irakurriko zenuten Patxi Lopezek euskararen gainean atzo botatako iruzkina. Bada ez bada, errepikatuko dizuet: “bortizkeriaren bukaeran […] euskarak bat egingo du behin betikoz askatasunarekin”. Hortaz, indarkeria dagoen bitartean, euskara horri lotuta egongo zaio, edo agian, hobeto esanda, horri lotuko DUTE.

Patxi Lopezek botatako astakeriaren ildotik, honakoak ere bota genitzake: “zezenketak desagertu arte, gaztelania ez da odol-jario horretaz libre egongo”; edo “frankistarik geratzen ez denean, gaztelaniak bat egingo du behin-betikoz askatasunarekin”. Kirtenkeria galantak, ez da hala?

Baina horrek guztiak badu, sinestezina badirudi ere, irakurketa larriagorik.  Patxi Lopezek honakoa zioen Euskararen Egunean (duela hilabete eta erdi) bere blogean bertan:  “Galderak eta liskarrak alde batera usteko garaia heldu dela uste dut” (“s” hizki hori ez dut nik idatzi).

Liskarrak alde batera utzi, baina oraindik gaur egun, euskara indarkeriari lotzen dio guztiona omen den lehendakari honek.

Guztiona beharko du izan, antza bere agintaritza, Irekiaren hitzetan, Qatarreraino hedatu baitu:

Gaur zuzenduta egon arren, atzo oraindik hori zeukan argitaratuta nire Irekia maiteak. Zelako begirunea dion Gobernu honek euskarari!

Garbi baino garbiago geratzen da Patxi Lopez eta bere gobernuaren ardura nagusiak zein diren:

1. Terrorismoaren eta indarkeriaren matraka ahalik eta gehien luzatzea, biktimismo horri azken tanta atera arte.

2. Publizitatea. Beste ardura batzuk dituztela saltzea, baina saltzea bakarrik, azpian ez baitago ezer.

Lehendakari honi euskara eta euskaldunok bost axola, arrazoi sinple batengatik: ardura minimorik izango balu, ez luke esaten duena esango; eta zer esaten duen ez badaki ere, arduragabekeria oraindik eta larriagoa da. Ba al da hori eztabaidatzerik?