Tag: EAJ-PNV

Salba dezagun enplegu publikoa!!

Bilduk gobernatzen ez duen Udaletan, seguru honako lelo segida entzungo zenutela azken boladan oposizioaren eskutik:

  • Udal zerbitzurik ez azpikontratatzea, udal langile gehiago kontratatu beharra dago.
  • Udalek, eduki ez arren, diru gehiago gastatu behar dute (halakoetan adibidez).
  • Ondorioz, Udala zorpean geratu arren, enplegua sortuko da.

Ezker koaliziokoek beraiek, duela urtebete eskas, idatziz utzi zuten gai honen gainean duten ikuspuntua, euren web orrian bertan (barkatu, baina ez dago euskaraz argitaraturik): “Bildu considera que es prioritario desarrollar políticas para fortalecer y mejorar el sistema público por lo que se compromete a impulsar en todas las instituciones en las que tiene responsabilidades de Gobierno la publificación, en todos los campos y servicios en los que haya posibilidad de hacerlo, renunciando a realizar nuevas subcontrataciones; a poner límites a la temporalidad, con oferta pública de empleo y estabilizando los puestos de trabajo existentes; y a mantener una apuesta a favor de los sueldos más bajos” (artikulua osorik).

Bada pentsamolde hori, behin eta berriro ezkerrekoak direla esatea eta gaur gosaldu dudan berri hau nola uztar daitezkeen ezin dut oso modu arrazionalean azaldu: “[Enlace roto.]” (Urduña). Baina ez hori bakarrik, sindikatuek salatu dute dagoeneko hiruzpalau lanpostu gehiago kolokan daudela. Bilduk, bestalde, hain ezkerrekoa izanik, muzin egin die sindikatuek proposatutako alternatiba edo bestelako soluzio posibleei.

Uler dezaket egoera ekonomiko kaskarra duten administrazioek aparteko neurriak behar izatea egoera bere onera ekartzeko, benetan, baina ulertu ezin dudana da koherentzia falta eta saldu nahi didaten/diguten azaleko jarrera ezkertiar-progresista hori. Zer gertatuko zen EAJk gobernatzen duen Udal batek halako erabakirik hartu izan balu?

Hor airean uzten dut itauna, zuen buruari erantzun diezaiozuen.

EH-Bildu eta euskara

Gaur EH-Bildu eta euskarari buruzko bi gai pilatu dira aldi berean, eta arreta deitu didatenez, tartetxoa egin nahi izan diet blog honetan.

Lehenik eta behin, EH-Bilduren web orrian sartu naiz hizkuntza normalizaziorako zer proposatzen duten ikusteko, eta arreta deitu didan lehenengo gauza izan da zati bat gaztelaniaz idatzita dagoela. Hemen  sakatuta ikus dezakezue (ordu honetan behintzat, aldatu gabe dago oraindik). Dena den, irudia gorde dut, bada ez bada.

Bai, egia da, denok egin dugu halakoren bat, euskarazko testua sartu nahi genuen lekuan gaztelaniazkoa sartu konturatu gabe, eta ez dauka aparteko garrantziarik. Baina arreta deitu dit gauza batengatik: oraindik ez al du inork interesik izan EH-Bilduk hizkuntza politikaz zer esan behar duen aztertzeko? Eta suposatuz bakar batzuek irakurri dutela, ez al die inork abisatu erroreaz? Harritzekoa.

Hala ere, mamira ere jo nahi nuen apur bat. Hain justu, gaztelaniaz agertzen den zatitxoan azaltzen da lehentasunezko hizkuntz politika subiranoa (bai, lehentasunezkoa eta subiranoa, hala esaten du, baina espainolez) lortzeko ezarri nahi dituzten neurriak. Honakoak (ez ditut nik itzulpen lanak egingo):

1. Lograr nuevos vascoparlantes y universalizar el euskera

2. Lograr espacios para el euskera

3. Incidir en la motivación del uso del euskera entre los euskaldunes

Eta neurri horiek irakurri ondoren, burura datorkidan lehen galdera hauxe da: baina NOLA demontre? Hor asmo onak baino ez ditut ikusten, oso asmo onak gainera, nire ustez, baina ez dute azaltzen asmo horiek nola gauzatu nahi dituzten. Hortaz, neurriak direla dioen lekuan, “helburuak” jarri beharko lukete, gutxienez.

Baina horrezaz gain, oraindik gehiago harritu nauen beste gai bat atera da gaurkoan, EH-Bildu eta euskararekin lotuta, eta bi iturri desberdinetatik ikusi dut.

Euskal Herrian Euskaraz elkarteak txio bat argitaratu du Twitterren esanez Iñigo Urkullu izango zela euskarazko hauteskunde debatean parte hartuko zuen lehendakarigai bakarra. Hementxe duzue:

Eta ondoren, [Enlace roto.] ere atera da albiste harrigarri hau. Berriaren zati bat kopiatzen dizuet:

“El candidato del PNV a lehendakari participará, en cambio, en los dos debates a cuatro, en euskera y castellano. La formación jeltzale ha elegido a Ortuzar y Egibar para los programas a seis. El PP se ha decidido por Laura Garrido para los programas en euskera y por Arantza Quiroga para el de mañana. En el caso de EH Bildu, Mintegi no debatirá en euskera, ya que en esos debates tomarán parte Marian Beitialarrangoitia y Xabier Isasi.”

Ba bai, harrigarria bada ere, eta alderdi ezberdinek hala baieztatu dutela dirudi, Iñigo Urkullu hautagai jeltzalea izango da ETB1-eko kamaren aurrean eztabaidan arituko den lehendakarigai bakarra.

Ez dut hemen esango EH-Bilduk ez duela euskararekiko konpromisorik, gezurretan arituko nintzatekeelako, baina zenbatetan entzun behar izan du Euzko Alderdi Jeltzaleak euskararekiko inolako konpromisorik erakusten ez duela hori ere gezurra izanik? Ba hortxe duzue konpromisoa, euskal herritarren aurreko konpromisoa.

 

 

Moralaren mugak

Igandean Alderdi Eguna izan zen eta Euzko Gaztedik (EGI), EAJren gazteria, “Urkullu da bide bakarra” zioen pankarta atera zuen bertan izaten den desfilean, Ezker Abertzalearen estetika kopiatuz, EAJko lehendakarien argazki eta guzti (Garaikoetxearenean “iheslaria” berba gaineratu zioten). Hementxe duzue momentuaren irudia:

Bihoa aurretik ekintza hau ez dela oso nire gustukoa izan, adinak gogor jo baitu nire kasuan, bihurrikeria puntu hori aspaldi galduta daukat . Baina irudiari askotan begiratu badiot ere, ez dut irainik ikusten, oso identifikagarria den modu eta estetika bat baliatzea baizik, bota nahi zuten mezuaren gaineko arreta indartzeko. Hori, bederen, lortu egin dute EAJko gazteek.

Sare sozialetan, eta Interneteko blog batzuetan, mugak gainditzen dituzten kritikak irakurtzeaz gain (oso libreak), mehatxuak ere irakurri ditut, eta ez ditut hona esteka horiek ekarrik. Mehatxu horiekin gainditzen da adierazpen askatasunaren muga.

Berriro diot, bada ez bada ere, EGIren jarduteko modua bestelakoa izan beharko lukeela pentsatuta ere, ez dut han inolako errespetu faltarik nabaritu inorekiko, formako gauza bat baino ez dut ikusten, formakoa itxurari dagokionez, estetikoa alegia. Arreta deitzeko pentsatua zegoela iruditzen zait eta xedea lortu duela ere ezin da ukatu. Ezker Abertzalearen estetikarekin , EAJren aldeko mezua bota dute, eta bide batez, indarkeriaren aurkakoa, “borroka da bide bakarra” esaldia moldatuta.

Ezker Abertzaleko kideek iraina, mespretxua, mugaz gaindiko ekintzak eta mezuak ikusi nahi badituzte hona behera begiratzea baino ez dute. Hauen aurrean isilik geratu ziren. Eta hauek, hemen erakuts nitzakeen irudien lagin txiki bat baino ez dira:

 

Agirre lehendakaria: mende erdia

Jose Antonio Agirre Lekube lehendakaria  Parisen zendu zen duela 50 urte, martxoaren 22an. Mende erdia gaur, euskal abertzaletasunaren estandartea, XX. mendeko euskaldunik inportanteenetakoa, karisma handiko politikaria.

Ez dira inoiz nahikoak izango bere garrantzia goraipatzeko egin daitezkeen omenaldiak, ekintzak, oroitzapenak, e.a. Hain da handia bere ekarpena…

Horregatik hain zuzen ere, bere garrantzia hori freskatzeko, horren handia egin zuten gauza txiki batzuen errepasoak pena merezi duela uste izan dut. Gauzarik txikienek igotzen baitituzte aldareetara pertsona baten nortasuna eta izaera.

Ezinezkoa izango litzateke honakoa bezalako idatzi baten guztiak biltzea, baina hona hemen lagin bat:

  • 1931n Gorteetarako diputatu hautatu zuten, bai Bizkaitik (EAJ) baita Nafarroatik ere (foruzale eta katolikoen biltzea)
  • Lau hilabete eta erdi eman zuen Berlinen identitate faltsuarekin, GESTAPOri ez baitzitzaiokeen bururatuko Alemanian bertan bilatzea. Betaurrekoak jantzi zituen bere identitatea nolabait estaltzeko eta naziei ihes egiteko.
  • XX. mendeko bigarren hamarkadan Athleticen aurrelari izan zen, baita pilotaria, igerilaria eta arraunlaria ere.
  • Bilbon sortu zen lehen ikastolako ikasle izan zen.
  • Biolina jotzen zuen.
  • Familiako negozioaren ardura hartu zuen. “Chocolates Aguirre” enpresa apaletik  “Chocolates bilbaínos” sortu zuen beste batzuekin fusionatuz. Athleticeko taldekideek “el del chocolate” deitzen zioten.
  • 1941ean, Estatu Batuetan erbesteratuta, Espainiako Historia Garaikideko irakasle izan zen Columbiako Unibertsitatean (Nueva York).
  • Indalecio Prieto sozialistaren lagun ona izan zen: 1960an, hil baino hilabete batzuk lehenago, berarekin joan zen Mexikora. Latinoamerikan erbesteratuta zeuden Espainiako errepublikanoak gonbidatu zituzten hitzaldia ematera. Diskurtso hunkigarria eman omen zuen, bildu zirenek Errepublikako presidente erbestean izendatu nahi baitzuten. Prietok galdetu egin zien ea zenbat aldiz aipatu zuen Agirrek “Espainia” hitza; ez zuen behin ere aipatu, baina hala ere txundituta utzi zituen.
  • Agirreren Gobernua izan zen Espainiako Errepublikatik demokraziara arte iraun zuen erakunde bakarra. Katalanek eta errepublikanoek ez zuten hori lortu.
  • Bere hiletan pertsonaia ospetsu asko bildu ziren, Robert Schumann tartean.

Hortxe daude Agirre lehendakariaren bizitzaren zertzelada batzuk. Omenaldi txiki hau eta egin dakiokeen edozein, gutxi izango dira.

Basagoitiren nagusitasun morala

Gaur egun politikoki zuzena zer den eta benetan pentsatzen denaren arteko mugak ez daude hain garbi. Politikan, edozein arlotan baino gehiago agian, esaten dena tentu handiz zaindu beharra dago.

Baina antza, politikan aritzeko modu berriak jarri dira modan. Irribarretsu eta hizkuntza hurbila erabiliz, gaztelaniaz “buenrollismo” izena har dezakeena, edozer gauza esateko lizentzia erosita daukagula dirudi.

Ezinezkoa da pertsona bakoitzaren buru barruan nabigatzea eta benetan zer pentsatzen duen asmatzea, baina argi dago ezin dugula beti lasaitasun osoz esan pentsatzen duguna.

Antonio Basagoitiren ahozko beherakoa larria da oso. Bere azken adierazpenak ezkutuan pasatu dira gaurko prentsako [Enlace roto.] bateko azken paragrafoetatik, baina nire alarma guztiak biztu egin dira: “EAJ beti jarri da terrorismoaren kontra eraginkorra izan den ororen aurka”. To! Hori da gibel-handia izatea!

Esan duena benetan pentsatu egiten badu, salaketa garbia da, terrorismoarekiko elkar-hartzea, sustapena. Bihoa epaitegietara. Baina epaitegietara salaketa jartzera joango ez balitz, eta barkamenik eskatuko ez balu, ondo baino hobeto dakit nork jarri beharko lukeen salaketa, EAJk hain zuzen ere, irain garbia baita. Eta iraina da ez bakarrik alderdi politiko horrentzat, iraina luzagarria da abertzale asko eta askorentzat, terrorismoaren kontrako jarrera garbia daukagun eta erakutsi dugun abertzaleontzat.

Ez da onargarria. Nik ez dut horrelako politikaririk nahi, horrek ez baitu elkar ulertzerako jarrerarik erakusten, horrek erakusten duena da harropuzkeria eta garbizalekeria morala, edonor eta edozeren gainetik nola edo hala gailendu nahia, edo gainetik sentitzea.

Basagoiti jauna, ¡váyase!