Tag: Eusko Jaurlaritza

Lehendakari ikusezina

Aurreko artikuluren baten, Patxi Lopezen superbotereez aritu izan naiz. Bada aipatu botere horiei beste bat gehitu beharko diot, ahaztuta neukana edo: ikusezina da berak nahi duenean.

Non dago Patxi?

Ezaguna zen arazoen aurrean ostrukarena egiten zuela, burua lurpean sartu alegia. Estrategia horri jarraiki, Eusko Legebiltzarrean berari zuzendutako galderei ez die erantzun, eta besteren batek jarri izan behar die ahotsa adierazpenoi (arrakasta eskasarekin gainera).

Oraingoan, hain espainola den gure lehendakari honek, edo behintzat espainola dela esateko lotsatzen ez den honek, badirudi lotsa sentitu duela Hispanitatearen Eguneko desfile militarrean agertzeko. Lotsa sentitu, edo ikusezin egin dela bertaratzeko eta jaiaz gozatzeko, orgia nazionalista horretaz gozatzeko.

Dena dela, ikusezintasun boterea erabiliz joan bada, eman dezake lotsagatik ere izan litekeela. Baina okerrena ez da hori, okerrena da beste batzuk bidaltzen dituela aurpegia ematera, bere irudiak higadurarik sufri ez dezan. Iazkoan Aresi egokitu zitzaion saria, eta aurtengoan, Isabel Celáak agertu behar izan du Madrilen ospatzen den egun “patrioan”, indar armatuen ahuntza eta beste animalia espezie batzuk desfilatzen ikusteko.

Lopez jaunak, beste behin ere, ez du nortasun izpirik erakutsi.

I don´t need Spain

Patxi Lopez atera zaigu berriro, azken boladan, euskal herritarrok [Enlace roto.] dauzkagula gogoraraztera. Behintzat, esaldia atera digu plazara, asko errepikatuta egia bihurtuko zaiolakoan edo.

Hori bai, bada ez bada ere, zein identitate maite behar dugun argi gera dakigun, Eusko Jaurlaritzak hitzarmena sinatu du Espainiako Gobernuarekin Euskadiren irudia Europan Estatuarekin lotze aldera,[Enlace roto.] (Euskadi behar dut) lelopean.

Lelo horrek zaharrago bat ekarri dit gogora, “Euzkadik behar zaitu” ospetsua alegia. Eta hala da, zure koloreak ez badatoz bat horia eta gorriarekin, zuriak, gorriak eta berdeak behar zaituzte. Jarri aberriari nahi duzun izena, Euzkadi, Euskadi, Euskal Herria, Baskonia… niri bost, baina guztiok gara euskaldun, begietatik beste ezer sartu nahi diguten arren (ezta?)

Kopeta behar da identitate arazoak gaindituta dauzkagula baieztatzeko eta handik laburrera Espainia hitzaren “armoniarekin” ahoa betetzeko. Balearen tamainako kopeta.

llorente--253x320Tartean, gaur bertan, edozein arazoz gaindi dagoen hitzordua omen daukagu 20:30ean, futbol Mundialaren final erdiak. Gorriz jantzita doan talde batek jokatzen duela esan didate, egia esan, ez naiz asko enteratu, komunikabideetan ez baita ia ezer aipatzen horretaz. Baina ahaztu zure bizitzan eta ingurukoenean dauden arazo guztiak, horrek beste ezerk baino garrantzia handiagoa baitauka. Zuk ez duzu 600.000 euro jokoan, baina lasai, bularra puztuko zaizu hor baitaude Llorente, Martinez eta Alonso zure herria ordezkatzen, ezta?

Gogora ekartzearren baino ez: Alemania, Uruguai edo Holandako selekzioek ez dute sosik jasoko txapelketa irabaziz gero. Estatu horietako herritarren patriketatik ez zaie txakur txikirik ordainduko.

Horregatik bakarrik bada ere, I don´t need Spain. Dirua xede nobleagoetarako dago.

Blanca Urgellek euskarazko “Windows 7” aurkezten digu

Baita Live ere!!! Bibak eta txaloak Microsoftentzat!

Hori bai, Eusko Jaurlaritzaren Kultura Sailburuordetzak horren aurkezpen-ekitaldia antolatzeak… ez dakit nik, baina delitu pixka bat ere badauka, ezta? Nola edo hala, ekitaldirako gonbidapena erori zait esku artean, eta harrituta geratu naiz.

izengabea

Zergatik egin behar ote dio euskal administrazioak publizitatea enpresa pribatu bati? Zeini eta Microsofti gainera!! Ez al gaude krisi garaian? Zenbat balio du halako ekitaldi batek? Microsoftek badauka nahikoa indar irudi-kanpainak bere kaxa ordaintzeko, ez?

Gaur egun software librea gero eta erabiliagoa den garaian, erabiltzaileek gero eta gehiago aldarrikatzen dutenean software mota parte hartzaile hori, Eusko Jaurlaritzak Microsoften bondadeak sartu nahi dizkigu begietatik.

Are gehiago, PSE gobernura iritsi zen software librea eta kultura librea aldarrikatzen zituen bitartean. Kamutsak haiek edo kamutsak gu, baina beste ziri bat sartu digute sozialistek; ai, ai, ai. Dena den, ez da lehen aldia software librea tartean, jende askok desengainua hartzen duena Lopez eta bere brigadekin.

Ez da lehen aldia, baina ez da azkena izango, horretaz ziur nago. Ezin uka genezake sozialistak urrats sendoak ematen ari direla.  Amildegi politikorantz, bai, baina sendoak.

Nazkatuta lehendakariaren errespetu faltekin

Ez nuke lar luzatu nahi, Patxi Lopezek esandakoa berez azaltzen baita:

(euskara klaseak) “Ikasten ari naiz, ikasten ari naiz. Beno, ni Ezkerraldekoa naiz, euskaraz inoiz hitz egin ez den zonaldea. Eta euskara konplikatua da. Gainera, piper ugari egiten dut klaseetara”.

1. Ezkerraldean ez dela inoiz euskaraz hitz egin? Jakinaren gainean gaude, Patxi Lopezen ikasketa maila ez da oso altua, baina halako baieztapen txoroa egiteko ausardia izateko arrazoi bakarrak egon behar du: ezjakina izateaz gain, lelo galanta behar du izan.

2. Euskara konplikatua da. Ai! Noiz arte entzun behar al dugu hori? Konplikatua norentzat? Konplikatua zerekin konparatuta? Japoniar hiztun bat hartuko bagenu, zein litzateke berarentzat zailago? Euskara ala gaztelania? Gehienetan borondate kontuan datza gakoa.

3. Piper egiten du klaseetara. Zenbat ateratzen zitzaizkigun klase horiek euskal herritar guztioi? 36.000€ urtean? Dirua zulotik behera bota behar al dugu?

Okerrena da bere axolagabekeriari begiratu behar izatea. Lehendakari honentzat euskaldunok ez gara ezer, euskaraz bizi nahi dugunok mespretxua edo ezaxolakeria merezi ditugu; barrerako motiboa baino ez gara, grazia egiten dion zerbait.

Hori bai, “power balance” eskumuturrekoa harro erakusten digu argazkian. Antza timo horientzako lekutxoren bat uzten dio bere astiak.

Hori guztia beste bat gehiago baino ez da, baina pazientzia bukatzen ari zaigu asko eta askori. Errespetua merezi dugulako, hori baino ez bada.

Lehendakari jauna, bihotz-bihotzetik, ZOAZ PIKUTARA. Niri ez didazu grazia putarik egiten.

Elkarrizketa: "Zulo 2.0"

Ugaitz: Egun on, Zulo jauna.

Zulo: Barkatu, andrea naiz, inporta ez bazaizu.

U: mmm… ejem! Jakina! Sentitzen dut, ez nekien, ohar hauek…

Z: Ez dio inporta, ez zara azkena izango, ohituta nago, oso andromorfoa naiz.

U: Eeeee, ez, tira, ez zaude txarto… hasiko gara elkarrizketarekin, ezta?

Z: Bai, hobeto, ordubete barru ordezkapen bat daukat Amorotoko ikastolan, lagun bati mesedea egin behar diot.

U: Zelan bizi duzu, eremu pertsonalean, azken egunotan zure inguruan sortu berri den [Enlace roto.]?

Z: Ba hiru eta bost urteko semea eta alaba dauzkat, hurrenez hurren. Haiengatik sufritzen dut nik. Zer esango diete eskolan? Ni ez naiz terrorista, ni bakezalea naiz, biktima bat naiz, erabili egin naute, eta iraganean pasa ditudan lotsa eta amorruari trufa egingo diete nire bi txikitxoen ikaskideek. MWAAAAA!!!!!

U: Ale, ale, pasa da… ez zaitez horrela jarri, emakumea. Tori mukizapia. Jarraituko dut. Ez al duzu uste oso aukera ona dela belaunaldi berrientzat? Hain zuzen ere, euskal herritar askok bizi izan duten infernuarekin sentibera daitezen.

Z: KAR KAR KAR KAR KAR!!!! Ai ama!!!! Zelako gauzak dauzkazun!!! Ekarri hona mukizapia berriro motel!! KAR KAR KAR!!!! Joeeeeeeee!!!

U: …

Z: Eeee, aaaa, mmmm… serio ari zinen??? – eztulak, zintz egiteak…– bai, bai, oso galdera interesgarria, bete-betean eman diozu. Sakoneko hausnarketa psikoantropologikoa egin dut eta gaiari hainbat buelta eman. Oso ondorio garbia atera dut: BURUTIK JOTA AL ZAUDE?

U: Errespetu pittin bat eskatu nahi nizuke, mesedez.

Z: Bai, bai, baina kolpe handia daukazu, medikuarengana joan, e? Falta barik.

U: Aintzat hartuko dut aholkua.

Z: Begira, edozeinek, zu barne, ulertzeko moduko azalpena emango dizut. Ikastetxeetan erlijio klaseak eman dira gehienetan, ezta? Kristautasun klaseak alegia, katolikoak.

U: Bai, bai.

Z: Zenbat igo da igandeetako mezetako asistentzia?

U: Ez dut uste hazkundea posititboa izan denik.

Z: To! Bete-betean berriro. Figura bat zara, e?

U: Zer esan nahi duzu? Neurri hauekin umeak aldendu egingo direla biktimek pairatutakotik ikasgela barruko beste asperkeria bat bezala ikus dezaketelako?

Z: Aizu! Zuloa baino ez naiz ni, e? Erantzunak sakon-sakonetik ateratzen zaizkit, baina uste dut zu beste zerbaiten bila zabiltzala. Niri Apaolazarrategitarren ardoa ondu eta gordetzeko ordaintzen didate orain, eta batzuetan ordezkapenak egiten ditut ikastetxeetan, modelo gisa. Ez naiz unibertsitate kumea, nik kalean ikasi ditut ikasi beharrekoak, eta gauza bat esango dizut…

(isilunea)

U: …

Z: Ez zait zure doinutxoa gustatzen.

U: Ondo da, barkatu, musika aldat…

Z: JA!! Hortxe duzu!! Oso azkarra zarela uste duzu, ezta? Nire lepora barre egingo didazula. Jai daukazu! Nik inoiz pentsa edo imajina zenitzakeen irudiak ikusi ditut, beldurrari begietara so egin diot eta mingaina atera, gau luze eta hotzak pasa ditut basoan galduta… zer irakatsiko didazu zuk niri? ZER?

U: Lasai zaitez. Amaitzen joango gara, arnas hartu… ooooso ondo, horrela. Bai, aurrera goaz.  Orduan zein aholku emango zenieke egungo hezkuntza arduradunei datozen belaunaldi berrien prestakuntzak hobera egin dezan?

Z: Yoga klaseak.

U: Yoga klaseak?

Z: Bai, yoga klaseak, gor ala? Baina ez umeentzat, haientzat baizik. Umeak oso pozik eta zoriontsu bizi daitezke kaletik korrika egiten, Nintendoarekin jolasean edo gurasoak nekatzen eta aspertzen. Baina mandatari hauek erlaxazioa behar dute, pentsamenduak zuri utzi, tira zuriago, eta bakea eman. Uf! Nekagarriak dira gero, e?

U: Beno, penitentzia moduan ez dago txarto, etorkizuneko bekatuak ere ondo zuritzeko. Amaitu dugu elkarrizketa edo dena delako hau, zerbait utzi al duzu esan barik?

Z: Ez. Barkatuko didazu, baina Amorotora joan behar dut, eta gero ea menditik pasatzen naizen, adarrak jausten joan zaizkit zulo-sarreratik eta biluzik sentitzen naiz. Badakizu, adinak ez du barkatzen.

U: Ba izan ondo. Eta batez ere, ez inoiz atzera bueltatu zure aurreko betekizunetara. Ardoak gordetzea oso lan duina da.

Z: Ez arduratu. Iragana atzean utzi nahi dut.

U: Milesker.

Z: Ale, bai, pesauuuu.

Propaganda sistema. Nahia eta ahalmena ez dira berdin

Euskadiko Elkarte Autonomoko gobernuaren propaganda aparatuak, El Correok hain zuzen ere, honako albistea argitaratzen du gaur: [Enlace roto.].

Nik “nahi” hitz hori azpimarratuko nuke titularrean. Albistea, izatekotan, legealdia amaitu eta orduan, benetan, zenbat gobernu-ekintza atera duen aurrera ikustea bailitzateke.

Nahia eta ahalmena ez datoz beti bat. Orain arte ahalmen eskasa erakutsi du gobernuak, eta hitzek ez dute herritarron gogoa asebetetzen. Ekintzak gauzatuta ikusi nahi ditugu.

Baina badakigu zein den Lopezen lehentasuna, Ibarretxerekiko konparazioan irabazle ateratzea. Zail du baina, lanaz ari garela, konparazio horretan egungo lehendakariak aurrekoari aurrea hartzea.

Ondo dago asmoak entzutea, bazelako garaia bide batez. Urtebete baino zertxobait gehiago pasa da gobernura jauzia eman zutenetik, eta atzo aurkeztu zuten behingoagatik euren “plangintza”.

Zailena dute aurretik, ekintzak abian jartzea eta lana erruz egitea ekintza horiek edukiz betetzeko. Ikusiko dugu.

Gainera, jakin badakigu lehendakariarentzat atzo beltza zena, gaur zuria dela. [Enlace roto.]

Bien bitartean argi dago propaganda makinaria bere lana egiten ari dela, barrutik hutsik dauden albisteei sekulako garrantzia emanaz.

A! Bukatzeko, eta ahaztu barik, gobernu-ekintza horien artean ez dut euskara sustatzeko bakar bat ere ikusi.

Emaguzu gaur gure eguneroko ogia…