Duela gutxi, Huescako Sallent de Gállego herrian nengoela, topo egin nuen argazkian ikusiko duzunarekin; iraganeko komunikazioen bi ikurrekin alegia. Egia ere bada oraindik orain telefono finkoak -eta telefono-kabinak, are maila apalagoan izan arren- eta paper bidezko posta baliatzen direla, baina egoiliar digitalei horiek zer diren ezagutzea ere kosta egingo zaie seguruenik. Hala, garai batean ikasitakoa, maila batean desikasi egin behar izan dugu -et, et, “palabroa” nik idatzi aurretik agertu da, Deian bertan 2012ko maiatzean [Enlace roto.], esaterako- komunikazio-era berriagoetara egokitzeko, hau da, berrikasteko. Ohartu, bestela, nonahi mugikorren pantailetan sakatzen ari direnen kopurua.
Halaber, eta beti ikastearen auzia -udan barne, aurrekoan idatzi bezala– gogorarazi dit aste honetan [Enlace roto.]. Ikasi eta ahazteaz. Eta deigarria bere zutabearen bukaera: “gogoratzen dudana bezainbeste maite dut ahaztu dudan guztia”.