Teknologiari “berri” adjektiboa jartzea ez dut inoiz gustuko izan. Izan ere, berritasun hori erlatiboa delako oso; garai batean zientzia-fikziozkotzat jotakoa ia zaharkiturik dago egun. Ikus dezagun.
Irakasleen %65ak uste (omen) du teknologiaren erabilera hedatu egingo dela ikasgeletan 2015ean (bihar, alegia). Halaxe irakurri dut Carlos Medinaren txio baten bidez. (Baina, zer teknologia da hedatuko dena eta zertarako? Hor dago koxka)
Alazne Gonzalezen txio baten bitartez iritsi nintzen, berriz, beste albiste batera. Horren arabera, gazteen % 11ak baino ez du baliatzen e-posta eta, ondorioz, gerorik ote duen galdetzen da. Aipatu albistean gogorarazten da orain dela ia lau urte, 2010eko ekainean hain zuzen, komunikazio mota horren desagerpena iragarri zuela Facebookeko buruetako batek.
Tartean, Millan Berzosak txiokatutako irudi bati ere erreparatu ahal diogu. Eta, bide batez, hausnartu ea betikoa egiteko erabiltzen ote ditugun baliabide “berri” horiek. Albert Sangràk hausnarketa interesgarria egin zuen horren inguruan “El Pais”eko blog batean: “Querido Google” (hau da, “Google maitea”) da sarreraren izenburua.
Hiru adibideetan Twitter izan dut informazio-iturri. Baina auskalo noiz arte izango den horrela. Egungo sare-sozialen bukaera ari dira iragartzen jadanik (nik, ohi bezala, sare-sozialen guneak nahiago; zerbitzu edo gune jakinak baitira gure sarea ikusarazteko eta kudeatzeko balio duten horiek. Gure sareak, bestelakoak dira, on line eta off line)
Azken finean, MITeko Alan Kayk esan (omen) zuen bezalaxe, teknologia bat teknologia izango da baldin eta zu lehenago jaioa bazara.
