Tag: usteak

Mintzatzu, ikasi, gozatu

Halaxe irakurri nuen lehengoan kaletik nindoala iragarki batean, ingelesez. Urrutitik horiexek ziren ondo ikusten ziren hitzak, letra handian idatzita baitzeuden. Lelo ona, pentsatu nuen, ikasi eta gozatu elkartzen dituen ikuspegiak.

Hurbildu ahala, testu gehiago ikusi nuen. British Councilek egindako propaganda zela lehenengo, ikurra agertzen baitzen. Neure kolkorako pentsatu nuen kanpaina interesgarria zela. Baina, ondoren, letra txikiagoz, ume eta nerabeentzat zela. Hasiera batean gazteentzako ikuspegi hori helduentzat zabaldu ote daitekeen galdetu nion neure buruari, eta handik lasterrera erantzuna: lelo bera helduentzako ikastaroetarako ere bai (tira, “heldu” gaztea zen modeloa)

Ongi etorri, beraz, ikaskuntza modu erakargarrian planteatzeako asmoa (halaxe izango ahal da!) Gozatu, alegia, nahiz eta pertsonaren helburuak, zilegi izateaz gain, serioak izan. Bai bai, letra odolaz sartu ohi zen, baina modu hoberik badago, ezta?

Eskola eta lana

Joan den astean irakurritako txio batek eman dit gaur zeuregana ekartzeko gai interesgarria. Aurrera jo aurretik, argi dezadan gaurkoak ez duela lanbide heziketaren esparruarekiko loturarik.

Izan ere, litekeena da haurrak pentsatzea berak egiten duena ere baloratu beharra dagoela, eta horregatik esan amari bera ere lanera doala. “Lan” intelektuala, gainera, ez da beti behar bezala aintzat hartu.

santiagonostalgico Flickr-en, CC lizentziapean

Baina horren azpian, eskola eta lana parekatzearena alegia, egon liteke arrazoi sakonagorik. Adibide gisa, izugarri haserretu ninduen aspaldi eskolako orientatzaileak alabari emandako txosten batean honelako zerbait irakurtzeak: “eskolara joatea da zure lana eta notak zure soldata”. Pentsa dezagun, beraz, parekatze honen azpian ez ote dagoen hezkuntzaren helburua; hau da, zertarako hezi? langile “zintzoa” eta “fina” izaten ikasteko? Beste bat; ez dakit oraindik ohitura mantentzen den, baina eskola denborak txirrinaz edo sirenaz mugatzea ez dut uste anekdota hutsa denik (urte batzuk baditugunok, esaterako, Victor Jararen “Te recuerdo Amanda” abestian “suena la sirena de vuelta al trabajo” gogora dezakegu)

Areago oraindik. Lana eta soldata denbora eta espazio mugatuetan egon ohi bada (ordaindutako lana behintzat), eta denbora baten ondoren erretiroa gainera, zein izango da, ikuspegi horretatik, bizitza osoan ikastearen tokia?

Hurrengo batean ekingo diogu denboraren eta espazioaren garrantziari.