Aste Santuan gaude bete-betean. Nahiz eta agian, Peli Huicik bere blogean adierazitakoari jarraikiz, “Santu” hori parentesi artean jarri beharko genukeen, urte gutxiren buruan egoera oso bestelakoa delako.
Pertsonen mugimenduak ugari ei dira, baita egunotan ere. Esate baterako, Bilbo bilbotarrez hustu egiten den bitartean, kanpotik etorritakoez beteta egongo omen da (eta hala espero, turismoa diru-iturri garrantzitsu bilakatzen ari zaigulako, ezta?) Dena den ez naiz gentrifikazioaz edo turismofobiaz arituko gaurkoan. Ohitura aldaketei buruz baizik.
Garai batean (eta ez da oso denbora luzea pasatu) ia erabatekoa zen deskonexioa: telefonoz edo ematen zizuten berriren bat, eta garrantzitsua bazen. Egunkari bidez hurbileko berriak jaso nahi izatekotan (gustuko kirol-taldearenak, esaterako), ez zegoen beti aukera errazik eta nik ikusia dut Mediterraneo itsasoaren inguruko tokietan aurreko eguneko egunkaria erostea zela ohikoa, hala heltzen baitzen (eta kostako edizioa gainera; azken hau ez dakit txantxetakoa ez ote zen). Irakurle sutsuren baten kasuan jakin badakit etxean kanpoan egon bitarteko egunkariak gordetzen zizkiotela, bueltan denak irakurri ahal izateko.
Egun, aldiz, Interneteko lotura da gakoa. Datu nahikoa izatea edo wifi lotura. Hala, nahi dugun egunkaria irakurriko dugu, ohiko irratiari ez diogu muzik egin beharko, telebista-katea hautatzeko modua izango dugu eta nahierara ikustekoa gainera, gizarte-sareetan murgilduta segituko dugu ohitura badugu… Ondorioz, parentesia izango da gehienez izango duguna, jauzi nabarmenik gabe, “mundu zibilizatutik” alde egiten ez badugu behintzat. Horrela egotea zibilizatua baldin bada, jakina.
“EZ DAGO WIFI EZ KOBERTURARIK”…Gaurko jipijapientzat ipinitako ( eta irakurritako) iragarkia…
Eztabairen ustez, wifia pobreentzat da, daturik ez dutenentzat alegia 😉