Estudiatu edota ikasi

Atzo [Enlace roto.], hainbat kontu etorri zitzaizkidan kaskarrera. Oroitzapen musikalak ere bai; esaterako, Jon Miranderen hitzekin Imanol Larzabalekin egindako abestiaren hasiera (eta berriki zendu den George Moustakirekin batera kantatua)

Zergatik ikasi
ahaztekotz gero
ikasiak oro?

Izan ere, selektibitate-egunak dira hauek (unibertsitatera bidean tragurik mingotsena, dio [Enlace roto.]). Eta neuk ere erdi ahaztuta dauzkat niri egokitu zitzaizkidanekoak; Pilarrek idatzi duen bezala, hainbat kontu buruz ikasi orduan baina orain gutxi gogoratu… estudiatzen ordu dexente eman arren.

deia.com-en argitaratutako argazkia

Goazen, orain, burura etorritako horiekin:

  • Lehenengoa; berdin al da estudiatu eta ikasi? Ezezkoan nago, ba.
  • Zein da ikasteko motibazioa? Bigarren hau ere ez da ahuntzaren gauerdiko eztula.
  • Orduak horrela eman dituen gazteari, lo egin gabe eta dena buruan sartu nahian, nola azaldu bizitzan zehar ikastea ezinbestekoa dela?

Eta, lege aldaketaren ondoren, errebalidek, kanpo eta amaierako azterketa sumatiboek alegia, ez dute egoera hobetuko. Ez horixe.

Akabo gaurkoz. Zorte on guztiei; nahi dutena estudiatuko (eta ikasiko) ahal dute (dugu)!

Agur esaten ere ikasi behar

… eta ez dakit inon irakasten den. Edota erakutsi ere egiten den. Gure inguruan, heriotzak -eta maila apalagoan, agurrak- ezkutatu egiten direla ematen dit. Baina hor daude. Bizitzarekin batera, ezinbestean.

Neure kasuan azken egunotan hausnartzeko beta izan dut. Halaber, heriotza hurbil sumatzean, bizitzak -gure artean behinik behin- baduela azkenik nabaritzeak heldu egin ditu gure seme-alabak; berez, gorputzez hazi direnak, beste errealitate batzuk ikusi eta ulertzeko bidea egin dutelakoan nago. Ume izatetik heldu izatera egiten den bidean dagoen igarobidea, nolabait esateko.

Gaizki ulertu zuela adiskide batek uste nuen, egun luze-luzeak bizi nituela adierazi nuenean -hustu beharra nuen, zinez, era laburrean izan arren- eta berak disfrutatzeko erantzun zidanean. Ez, ordea; sumatu zuen  zertaz ari nintzen, eta egoerarik latzenean ere badagoela alderdi onik ulertarazi zidan. Gutxi gora behera, Xabier Amurizak idatzi eta Imanol Larzabalek kantatu bezala, mundua ez delako beti jai, inoiz tristea ere bai, baina badirelako mila motibo alai kantatzeko.

“El Almacén de Fotografías Libres” webgunetik hartutako argazkia

Eta, honelako ikasketak, ez dut uste planifikaturiko curriculatan agertzen edo agertuko direnik. Beharbada, horretarako denborarik ere ez. Nahiz eta ikasi behar diren, heldu izateko bidesaria direlako seguruenik.

Kopiatzearen inguruan

Irakasleek ere kopiatzen dutela irakurri nuen duela gutxi [Enlace roto.]. Itzulpena nirea izan arren, badakigu ere horren kokapenak eransten diola esanahirik euskaraz, alegia, ikasleen antzera jokatzen dutela horrela jarrita-beste kontu bat litzateke “kopiatu ere egiten dutela” esango bagenu, ezta?-. Badirudi kopiatzeko gaitasuna (eta harrapatua ez izatearena) ikasle bati jakintzat ematen zaiola. Areago oraindik; puri-purian dauden MOOC horietako baten berri izan dut, non online ikastaroetan kopiatzea landuko duten, eta ulertzen saiatuko.

Egunkariko berrian Lorena Fernandezek esandakoekin bat nator -egia ere bada sarri nagoela ados basauritar argi honekin- Kopiatzen bada agindutako zeregina edo azpian dagoena da funtsezkoa. Gogoan dut BUPeko historia-irakasleak azterketa aurretik aukera bikoitza eman zigunean: ohiko azterketa egitea ala testu bat iruzkindu nahi genuen material guztia baliatuta, testu-liburua barne. Ez zara harrituko argitzen badizut lehenengo aukera izan zela ia aho batez hautaturikoa.

Terry Paton Flickr-en (CC lizentziapean)

Halaber, kultura, usteak eta baloreak daude oinarrian. Mesfidantza giroan bat engainatzen saiatuko da eta bestea harrapatzen, amarrua agerian uzten; seguruenik, horixe da azterketa “klasiko” horien irudirik hedatuenetakoa. Kopiatu, edo saiatu, ez delako egungo fenomenoa.

Azkenik, badaude kopiatzearen alde egiten dutenak. Kopiatu eta hobetu, egindakoa partekatu kopiatua eta zabaldua izan dadin. Horretarako eskubideez hurrengo batean jardungo dugu. Testu zientifikoetan besteen ekarpenak ondo aipatzea ondo baloratzen da, behinik behin.

 

 

 

Hezkuntza-sistema begirada batez

Zer da infografia bat? Agian, ezagutuko duzu hitza edota, zirikatzearren, Bécquerren olerkian bezala erantzuteko tentazioa sortu zaizu (“eta zeuk galdetzen didazu?…)  Badaezpada, izenak argi utzi ez badu (info + grafia)  hona hemen pare bat definizio:

  • Harluxet hiztegian: Informatikak irudiak sortu eta tratatzeko erabiltzen duen teknika (honen arabera, infograma da irudia, teknika horren bidez eginikoa alegia)
  • Gazteaukerak dioena (eta bide batez horrelakoak egiteko tresna batzuren aipamena): Infografiak informazioa bisualki aurkezteko sortu ziren: datuak, albisteak zein gertaerak era sintetikoan eta grafikoan laburbilduz. Era horretan errazago ulertzen ditugu edukiak.

Laburbilduz, irudia, ikusiz erraz ulertzeko bidea ematen duen irudia edo irudi-bilduma. Gero eta ugariagoak ditugu -nahiz eta beti argigarriak diren zalantzazkoa izan-.

Hala, Espainiako hezkuntza-sistemari buruzko infografia batekin egin dut topo. Alazne Gonzalezek egina da (gehiago ere baditu), eta bere baimenaz dakarkizut hona.  Hau, argigarria delakoan nago, hainbeste bide eta izen-aldaketarekin ez delako erraza zer estudiatzen den eta zein bide egiten den jakitea… hezkuntza-sistema egituratua eta formalean, behintzat.

 

Euskara jolaslekuan ez (eta hortik kanpo?)

Aurreko astean futbolaren esparrua aipatzen genuen. Gaur, berriz, ikasgelak eta jolaslekuak hartuko ditugu behatokitzat euskararen erabilerarako. Izan ere, jaso berri ditudan Euskararen Berripaperaren 225. zenbakian eta Administrazioa Euskaraz aldizkariaren 80. zenbakian izan dut Arrue proiektuaren eta berorren emaitzen berri*. “Ikasleen eskola-giroko hizkuntza-erabilera ikertzeko lan-ildo bat da” proiektu hau eta “Euskal Autonomia Erkidegoko ikasleek euskara nola eta zenbat erabiltzen duten jaso du” .  Dena den,  onartu behar ez dela azken orduko berria eta urtarrilean oharkabean pasatu zitzaidala ([Enlace roto.])

Arrazoiak arrazoi, nire susmoak baieztatzera dator ikerketa; are, egoera uste nuena baino eskasagoa dela ematen dit. Eskoletan, gaztelera nagusitzen da aztertutako bi mailetako ikasleen gelaz kanpoko harremanetan; beraz, pentsatzekoa da eskola eremutik at joera areagotu egingo dela. Eta kezkatzeko beste puntu bat: maila altuagoan, klasean ere nagusitzen da gaztelera, nahiz eta euskara erabili irakasleengana zuzentzeko.

Euskara, eskola eta umeekin lotzen bada, gaizki goaz nire ustez: aspaldiko garaietan bezala, funtsezko kontuetan ganoraz aritzeko, diruaz esaterako, gaztelania (edo ingelesa orain, aukalo) Baina, aspaldi idatzi nuen bezala, ez dut museo batean bukatu nahi.

deia.com-en ateratako argazkia

*Arrue proiektuari buruz berri zabalagoa izan nahi baduzu: