Jaten ere ikasi

Egoera deskribatu dizut, irakurle lagun hori: auzo bateko jaiak; eguraldi ona, udako azken eguzki-printzak. Lehiaketa gastronomikoa egiteko egoera ona. zuzen. Hamaika talde, txangoan baleude bezala ondo hornituak lanerako eta ondorengorako: tresneria aproposa, aulkiak, mahaiak, eguzki-oihalak, hozkailu eramangarri horietakoak… Ohiko postala.

Deia.com-en argitaraturiko argazkia.

Ondorengoa izan zen nire ustekabea. Bazkalorduan, jaietako talde baten kamisetan soinean daramatzen emakume gazte batzuk umeak “zaintzen”, hauek mahaien inguruan eserita baitzeuden… janari lasterreko toki batean.

Urtebetetzea ospatzen? Agian, baina ordutegiagatik ezetz esango nuke –edonola ere, lehen ez zirela horrela ospatzen ematen dit–. Marmitakoa gustuko ez? Seguruenik.

Baina, bata zein bestea izan –ados, jakiak erostean  errorea ere egon zitekeen kalkuluan, baina euskaldunok ezagututa, hau ere arraro samarra–, kultura gastronomikoaren adierazle, ezta?

 

Kaletik at

Kalekumea nauzu; zer egingo diogu, ba. Eta herriaren erreferenterik izan ez duen horietakoa gainera. Hau honela, nekez bereizten ditut zuhaitz eta arbolak, edota txoriak, biologian nota onak ateratzen nituen arren. Are, geografia gaian ere ez nintzen gaizki moldatzen, baina komeriak neure burua kokatu behar badut. Iparrorratza uzten badidate, akaso, baina eguzkiaren eta antzekoen erreferentziarekin… Hala ere, bidean mapak erabiltzen duenetakoa naiz; oraindik ez dut gps-rik baliatzen, zin dagizut.

Deian ateratako argazkia (Iturria: Getxoko Udala)

Aurreko asteetan aipatutako gaiei jarraiki, hondartzan gal ez daitezen aholkuak eta erreferentziak erakusten sumatu ditut egunotan gurasoak. Beharbada, [Enlace roto.], ezustekorik har ez dezaten ([Enlace roto.]eskumuturrekoak hedatzen ez diren bitartean, behintzat). Nork zioen, bada, ez dela udan asko ikasten?